Rys. 33
Rys. 34
jest domeną ataku szybkiego, a umiejętność wykończenia tego fragmentu gry jest podstawą sukcesu. W trakcie szkolenia nie zapominajmy o doskonaleniu podstawowych elementów gry takich jak chwyt i podanie (cóż wart jest atak szybki bez tych elementów doprowadzonych do perfekcji) oraz rzut na kosz w pełnym biegu lub po zatrzymaniu w wyskoku.
Doskonałym ćwiczeniem doskonalącymi wszystkie elementy jest stara dobra „ósemka” ze zmianą miejsc. Ćwiczenie to bardzo często wykorzystywałem w treningach wprowadzając utrudnienie i innowacje.
A ćwiczył ósemkę na oba kosze ale np. do trzech, czterech celnych rzutów po kolei - zmusza do pełnej koncentracji i dokładności rzutu w późniejszym etapie wprowadziłem ograniczenie czasowe na wykonanie tego zadania ruchowego.
B - jw. tylko zawodnik zbiegający za plecami przed wyjściem do podania musi dotknąć linii bocznej boiska. Ćwiczenie wyczerpujące ale zmuszające faktycznie ćwiczących do przyśpieszenia przy wybieganiu do podania oraz częściowo odwraca uwagę od piłki (przypominam zasadę ciągłego obserwowania piłki).
C - jw. tylko rzut na kosz powinien nastąpić np. po trzech podaniach do trzech celnych rzutów.
Kombinacji tego ćwiczenia jest wiele, tak jak i wiele utrudnień np. piłka nie może spaść po celnym rzucie na parkiet. Wszystko jest zależne od tego jaki element gry chcemy doskonalić. (Osobiście wprowadzałem obrońcę w pierwszym etapie biernego, potem aktywnego, który utrudniał np. w połowie boiska przy wyprowadzeniu piłki lub wykończeniu rzutu).
Po opanowaniu umiejętności wyprowadzenia ataku szybkiego (zbiórka piłki pierwsze, drugie podanie i zakończenie rozegraniem przewagi) z dynamicznego elementu gry (zbiórka w trakcie gry) proponowałbym wprowadzenie nauczania ataku szybkiego, a może wyrobienie nawyku do szybkiego wprowadzenia piłki do gry; przeprowadzenia jej na pole ataku ze statycznego fragmentu gry jakim jest rzut wolny. Przypomnę tylko, że rzut wolny wymusza ustawienie zawodników na boisku tak jak i w momencie wprowadzenia piłki z autu. Faktyczny układ na boisku staje się niekorzystny dla zespołu posiadającego piłkę. Czterech atakujących przeciwko pięciu broniących. Celem naszym powinna być dążność do zminimalizowania tej przewagi, a jednocześnie bardzo szybkie wyprowadzenie piłki do gry spowoduje destrukcję obrony przeciwnika, wyzwalając jednocześnie niechęć do pracy w tej części boiska.
W tej części ze zrozumiałych względów pominę sposoby uwalniania się, czy oszukania przeciwnika przy wyjściu do podania na pozycji
26