Atak szybki piłka koszykowa 1

ANDRZEJ RUMIŃSKI Lublin

ATAK SZYBKI W KOSZYKÓWCE

PODSTAWY

Sądzę, że moja propozycja chociaż po części przyczyni się do tego, że nie mając zbyt wiele czasu (dodatkowe etaty) wzbudzi refleksję zawodową, a być może pozwoli spojrzeć przez nieco inny pryzmat na naszą pracę z młodym pokoleniem.

Ewolucja koszykówki odbywa się, tak szybko, że formy (formacje) ataku, formy obrony, prowadzenie ataku szybkiego, przydatne w latach 80-tych, obecnie nie spełniają swojej roli na boisku. Pamiętam jak pracując z zespołem ligowym przeciwnik rozgrywał atak szybki. Piłka musiała być doprowadzona do rozgrywającego, natomiast pozostali zawodnicy musieli biegać w pasach zewnętrznych boiska.

Powodowało to zwolnienie akcji, brak wykorzystania możliwości poszczególnych zawodników (szybkości, błyskotliwości, umiejętności gry 1:1) oraz uniemożliwiało wykorzystanie przewagi w ataku, właściwie był to atak pozycyjny rozgrywany już na polu obrony . Strata czasu szkoleniowca, brak postępu zespołu, brak elementu zaskoczenia, jednym słowem „maślana gra”.

Rozszyfrowanie możliwości gry zespołu nie sprawiało kłopotu i przyniosło szybkie efekty w grze obronnej. Wiadomą i oczywistą prawdąjest zasada, że aby wygrywać należy mieć piłkę, a aby wejść w posiadanie piłki należy bronić, a obrona to umiejętność wykorzystania błędów lub wymuszenie błędów w ataku przeciwnika.

Atak szybki w pasach: (rys. 1)

Atak szybki jest tylko jednym z wielu elementów gry i nauczanie go, czy próba wprowadzenia nie jest przypadkowa i powinna opierać się na gruntownych przygotowaniach uznanych powszechnie za podstawowe w koszykówce.

Do nich zaliczać będziemy:

• widzenie obwodowe (peryferyjne),

• reakcje proste i złożone,

• zastawienie przeciwnika i zebranie piłki z tablicy,

• umiejętność wyjścia do podania,

• atut pierwszego podania,

• zasady poruszania się po boisku bez piłki,

• umiejętność rozegrania 1:1, 2:1, 3:2 na ograniczonym polu,

• umiejętność oddania rzutu w pełnym biegu po podaniu,

• zmiana miejsc pod koszem - podanie do wbiegającego,

• wycofanie piłki na obwód,

• nauka wyprowadzania ataku szybkiego od rzutu osobistego jako stałego elementu gry i odnośnika do pozostałych sytuacji meczowych (strata kosza, aut):

a) rotacja zawodników we wstępnych etapach nauczania na poszczególnych pozycjach wyjściowych,

b) istota pierwszych dwóch podań (szybkość),

c) przepis 10",

d) dezinformacja obrony przeciwnika.

Postaram się teraz opisać poszczególne elementy gry tak aby stały się przejrzyste oraz dołączę kilka przykładowych ćwiczeń, które można i należy rozwijać tak aby nie stały się nudne i stereotypowe.

Widzenie obwodowe

Jednym z najważniejszych elementów gry , który krótko można zawrzeć w słowach: „nie patrzeć a widzieć”, jest widzenie peryferyjne.

Istota tego stwierdzenia tkwi w tym, aby przeciwnik nie wiedział, że my wszystko widzimy, patrzeć się w lewo, a przyjąć podanie z prawej strony lub podać celnie w stronę przeciwną do zwróconego wzroku. Te umiejętności obserwacji całego pola gry, obserwacja poczynań własnych partnerów i przeciwnika w grze obronnej jak i ataku są istotnym elementem treningu.

Jak często zapominamy o ćwiczeniach kształtujących tą cechę, a jest ona wytrenowana. Prostota ćwiczeń, ciekawość, jak i możliwość umieszczania ich w dalszym etapie szkolenia jako elementu rozgrzewki nie powinna powodować zaburzeń rytmu i planu treningowego. Dzieci bardzo chętnie uczestniczą w tych ćwiczeniach ponieważ nie są one nudne, nie są stereotypowe, a możliwość wielu kombinacji wykorzystania, możliwość oszukania partnera i śmiech na reakcje współćwiczącego powoduje odprężenie i zadowolenie z wykonywanej pracy. Osobiście bardzo często stosowałem te ćwiczenia jako przerywnik w ćwiczeniach techniki indywidualnej, gdzie monotonia jest stałym elementem.

Oczywiście widzenie obwodowe nie jest tylko domeną koszykówki, jest ono niezbędne w innych dyscyplinach sportowych, piłce ręcznej, nożnej, siatkówce, ale również w życiu codziennym np. przy przechodzeniu przez jezdnię, obserwacja ruchu drogowego (jazda rowerem) itp. Nie oszczędzajmy więc czasu na te ćwiczenia bo nie każdy z trenujących zostanie koszykarzem, siatkarzem, ale każdemu przydatna będzie w życiu cecha którą rozwiniemy na naszych zajęciach. Musimy przecież mieć świadomość, że jako nauczyciele -trenerzy przygotowujemy nie tylko do gry ale przede wszystkim do życia.

Oto przykładowe zestawy ćwiczeń, które mam nadzieję będą podlegały mutacji w trakcie realizacji, (rys. 2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13)

Reakcje proste i z wyborem

STRES - nie tylko dorośli odczuwają dolegliwości tego zjawiska. Stres towarzyszy nam od momentu narodzin i jest on adekwatny do sytuacji, do naszego doświadczenia, przygotowania do możliwości rozwiązywania sytuacji trudnych, szybkości naszej analizy i wielu innych czynników związanych z otoczeniem, życiem, działaniem. Rola trenera - nauczyciela w tym momencie musi trochę odbiegać od roli rodzica i nie możemy za wszelką cenę chronić wychowanka przed sytuacjami trudnymi, wręcz przeciwnie w odpowiedniej