nie nacisnąć NEXT - pojawi się wartość drugiego punktu kalibracyjnego. Przyciskami + i -ustawić jej wartość na 100 %. Wylać roztwór siarczynu sodowego z naczynia. Opłukać naczynie, elektrodę tlenową, czujnik temperatury i dipol kilkakrotnie wodą destylowaną. Do naczynia nalać 100 ml wody destylowanej nasyconej tlenem z powietrza. Aby ją otrzymać, należy 100 ml wody wytrząsać intensywnie przez około 5 minut w kolbie litrowej otwierając ją co pewien czas. Włożyć czujnik temperatury i elektrodę tlenową uważając, aby była ona w dokładnie takim samym położeniu co uprzednio. Nacisnąć przycisk NEXT - pojawi się symbol C2, ponownie nacisnąć NEXT - pojawi się bezwymiarowa wartość pomiaru w drugim roztworze. Poczekać, aż ulegnie ona ustaleniu i nacisnąć przycisk NEXT. Wskazanie wyświetlacza zapulsuje na chwilę, co oznaczą że wartość drugiego punktu kalibracyjnego została zapisana w pamięci. Po zapisaniu drugiego wyniku tlenomierz sam wraca do wybranego uprzednio trybu pomiarowego.
3.3.2. Czynniki wpływające na pomiar stężenia tlenu
Po kalibracji tlenomierz w wodzie nasyconej tlenem powinien wskazywać 100 %. Zmienić położenie elektrody, przesuwając ją do środka naczynia lub wysuwając ku górze, Zaobserwować, jak wpływa to na wskazania tlenomierza. Wyniki obserwacji zanotować.
Ustawić elektrodę ponownie w wyjściowym położeniu. Zmniejszyć szybkość mieszania do 50 obr/min. Po ustaleniu się wskazań tlenomierza zapisać wynik. Zwiększyć szybkość mieszania do 1000 obr/min. Ponownie zapisać wynik po ustaleniu się wskazań. Wyłączyć całkowicie mieszanie i obserwować przez około 5 minut wskazania tlenomierza. Wynik obserwacji zanotować.
Przygotować 100 ml 1 M roztworu NaCl nasyconego tlenem z powietrza. Wylać wodę z naczynia pomiarowego, wlać roztwór NaCl. Włożyć czujnik i elektrodę, zwracając uwagę, aby była ona ustawiona tak, jak przy kalibracji. Szybkość mieszania ustawić na 500 obr/min. Zanotować wskazania tlenomierza po ich ustaleniu się (około 5 minut). Wylać roztwór, opłukać wszystko wodą destylowaną i powtórzyć pomiar dla 1 M roztworu glukozy nasyconej tlenem z powietrza.
Wylać roztwór, umyć wszystko wodą destylowaną. Elektrodę tlenową pomiędzy pomiarami przechowuje się w wodzie destylowanej.
4. Opracowanie wyników
4.1. Omówić, jak wpływa szybkość mieszania roztworu w czasie pomiaru i powtarzalność ustawienia elektrody na wartość pomiaru. Wskazać, co może być źródłem błędu przy pomiarach stężenia tlenu.
4.2. Obliczyć rozpuszczalność tlenu w 1 M roztworze NaCl i 1 M roztworze glukozy w temperaturze 25°C i pod ciśnieniem normalnym, korzystając z danych i wzorów ze wstępu teoretycznego. Skomentować wyniki pomiaru tlenu w tych roztworach uzyskane w ćwiczeniu.
4.3. Rozwiązać następujące zadanie. W temperaturze 23°C i pod ciśnieniem 745 mm Hg tlenomierz dla pewnego roztworu wskazywał 65 % nasycenia tlenem. Roztwór zawierał 0,02 mol/1 K2SO4, 0,1 moł/1 M KNO3 i 0,2 mol/1 laktozy. Obliczyć stężenie tlenu w tym roztworze.
4.4. Tlenomierze CO-551 i CPO-551 mają możliwość pomiaru stężenia tlenu bezpośrednio w mg/1 poprzez wprowadzenie odpowiednich danych i poprawek. Zastanowić się, jakie parametry należy znać, aby przez wprowadzenie odpowiednich poprawek, móc prawidłowo mierzyć stężenie tlenu.
6