Zniekształcenia twarzy7

Edward Clitiord

ów, z którymi przeprowadził wywiady: zamknięcie się w sobie, y)5 skuteczne radzenie sobie w trudnych sytuacjach (Macgregor We wcześniejszej pracy, obejmującej badanie 115 pacjentów,« gor (1951) stwierdził, że zamknięcie się w sobie waha się od=| nia się od aktywności społecznej aż do psychotycznych tvpóv wania; natomiast wrogość przejawiała się w postaci konfliktówjzj mi i zachowania antyspołecznego. Zachowanie polegające na dąj do radzenia sobie w trudnych sytuacjach obejmowało przejaw nadmiernego czaru i uczuć przyjaznych, wtrącanie żartobliwych’ a w przypadku osób z poważniejszymi zniekształceniami — stwa innym sposobności do otrząśnięcia się z pierwszego szoku prżfl szym pogłębieniem wzajemnych stosunków. Macgregor (1951,1 konkluduje, że stopień zniekształcenia nie jest proporcjonalny <j presji doznawanej przez pacjenta. Być może dzieje się tak. poh jednostki z poważniejszymi zniekształceniami tłumią swoje uxs| i unikają bliskich kontaktów społecznych. Ponieważ znieksztć twarzy jest bardzo widoczne, uważa się, że dana osoba jest wis oczywisty upośledzona w stosunkach społecznych i że tłumaczy toi zawieranie bliższych kontaktów osobistych (Macgregor i in., j

Badano również relację między zniekształceniem twarzy a atee; cją kalectwa i jego oddziaływania na oczekiwania związane z ży| seksualnym (Sieka, 1970). Zastosowano liczącą 55 pytań skalę akceyl cji kalectwa w badaniach 40 pacjentów ze zniekształceniem, którzy ł. rali się o protezy twarzy. Ci pacjenci, podobnie jak grupa konfręj| składająca się z 40 osób, poproszeni zostali o dokonanie oceny wlą osoby jako partnera seksualnego. Ponadto poproszono 25 mężóyf,f|j| o ocenę życia seksualnego ich współmałżonków że zniekształcenia W semantycznym różnicującym formularzu ocena roli seksualnej^ mowała ocenę danej osoby jako partnera seksualnego, towarzysza* jego stosunków społecznych ze znajomymi tej samej i odmienneji Sieka stwierdził, że osoby ze zniekształceniami twarzy oceniają/W sób o wiele skromniejszy swoją rolę seksualną niż osoby noj|| z grupy kontrolnej. Nie stwierdzono żadnych poważniejszych ;sk dla statusu małżeńskiego czy seksualnego. Zbadano różnice po® własną oceną roli seksualnej dokonaną przez pacjenta ze zniekszi niem oraz oceną jego roli seksualnej dokonaną przez współmalżs W przypadkach, kiedy współmałżonek oceniał pacjenta wyż( i sam siebie, wyniki akceptacji jego kalectwa były również wysotóe|| żeli współmałżonek oceniał pacjenta niżej, niż on sam siebie,:^ stwierdzono żadnego związku z akceptacją kalectwa. Nie dyspcr.¹:.^ niestety żadnymi informacjami co do nastawienia mężów -j względem siebie wzajemnie lub ich małżeństwa. Nie można zakhaf

Zniekształcenia twarzy

toria pacjenta zaczyna się dopiero w rtiomencie zaistnienia znie-Inia. Potrzebne są informacje o poprzednim przystosowaniu mał-j: statusie danej osoby, jeżeli mamy ocenić skutki wywołane ’S*®®ałfceniem.

logiczne i społeczne aspekty związane z uszkodzeniami twarzy, uszkodzenia twarzy na samoocenę.

'' * z uszkodzeniami w szkole.

BIBLIOGRAFIA

jtbS .T- M. Figurę drawings and lacial yiiśUgurement. „American Journal of " Ortiopsychiatry", 23, 253-261 (1953).

e”W. Y. and Smith L. H. Facia! dis-iiremenł and personalny. „Journal the American Medical Association", t 1)2, 301-304 (1939). feSr R. G. The social psychoiogy oi ) jły'sicai disabiiity. „Journal of Social Issues", 4, 29- 38 (1948).

•-Ssrrón J. Physicai handicap and persona-' My: A study oi seen versus unseen iimbilities. „Archives of Physicai Me-' ilcine", 36, 639- 643 (1955). iMes G. Personality iactors in mothers oi | eerebral palsied children. „Genetic Psy-h, ctology Monographs", 59,    159-218

, (1559).

?&stellanos M. C. and Stewart M. Psy-dosocic! impiications in plastic sur-»ry, In: J. M. Converse (Ed.) Recon-tmeiive Plastic Surgery. Philadelphia: Sffiders, 1, 384-393 (1964).

Bffórd E. Eiiects oi giving birth to a ciett lip-palate baby. Paper presented _; S Plastic Surgery Research Council,

¹ Durhain, N. C. (1968).

HI E. and Crocker E. C. Materna! (Bsponses; The birth oi a nor mai child tsicompared to the birth oi a child | a cieli. „Cleft Palate Journal", 8, 258-306 (1971).

M N. L. and Corah P. L. A study oi y image in children with delt pa-* Jaie and delt lip. „Journal of Genetic tsyihology", 103, 133- 137 (1963).

Cruickshank W. M. The relalion oi phy-sicai disabiiity to Sear and guiit iee-iings. . „Child Development", 22, 291 --298.(1951).

Davis F. Deviance disavowal and normali-zation. „Social Problems", 9, 120-132 (1961).

Dembo T,, Leviton G. L. and Wright B. A. Adjustment to mislortune — A problem oi social-psychological rehabili-tation. „Artificial Limbs”, 3,    4-62

(1956).

English R. W. Correlales of stigma to-wards physically disabled persons. Re-habilitation Research and Practice Re-view", 2, 1-17 (1971a).

Epsteen C. M. Psychological impacl oi iacial delormities. „American Journal ot Surgery", 96, 745-748 (1958).

Farber B. and Jenne W. C. Family organi-zation and parent-child communication: Parents and siblings oi a retarded child. „Monographs of the Society foi Research in Child Development", 28, No. 7, Serial No. 91 (1963).

Fishman C. A. and Fishman D. B. Materna! correiates oi sell-esteem and overail adjustment in children with birth deiects. „Child Psychiatry and Humań Development", 1,    255-265

(1971).

Freidson F. Disabiiity as social deviance. In: M. B. Sussman (Ed.) Socioiogy and rehabilitation. Washington D. C.: „American Sociological Association", 71-99 (1965).

317