egnaek2

egnaek2



m

- przyspieszenie ^ręiciowt" (dotyczące prayipifttcnil tylko w abnk atddórych pRcdiwobw ncnnu) ftp.

W Polsce katatonie uczniów zdolnych nic doczekało »>e jeszcze rozwiąż ^nwpuytK

Niezwykle vaaą rok w kształceniu uczniów zdolnych odgrywają nauczyciel1 2 ctad tek do opeta nad tymi uczniami powinni być kierowani najlepsi nauczyciele, ftnrómi om byt odpowiednio przygotowani do ujawniania zdolności oraz do tek rozwoju w procesie edukacyjnym.

11.4. Uczeń trudny

pojęcie „ucrcó trudny" wiąże sic ściśle z pojęciem dziecka trudnego. Nazwą tę wprowadzili do języka psychologicznego Aleksander Thomas i Stella Chen Dziecko „trudne2 - według mch - to takie, którego wzorce zachowania są mak przewidywalne. Dzieci te są niezadowolone, gdy sytuacje zmieniają się, często płaczą i wytartą2 negatywny nastrój, a także wycofują się z nowych doświadczeń i teagoją aimyane na większość stymulacji pochodzących z otoczenia. Na pod2 umie prowadzonych przez siebie badań stwierdzili. Ze dzieci - klasyfikowane przez nieb jako „trudne" - wykazywały więcej problemów w zachowaniu niż pozostałe dzkci'.

Kajprostne wytłumaczenie tego zjawiska sprowadza się do tego. że „trudne" cechy dnccka - przejawiające się w jego zachowaniu - są symptomami głębszych problemów psychologicznych, które występowały we wczesnych okresach rozwojowych i towarzyszą dziecku przez wiele lal. Towarzyszą mu zatem i wtedy, kiedy stąje uę uczniem

Z pedagogicznego punktu widzenia uczeń trudny, to - najogólniej rzecz ujmując - taki uczeń, który stwarza trudności wychowawcze nauczycielom i rodzicom. W literaturze pedagogicznej można spotkać różne definicje ucznia trudnego.

Według W. Okonia, uczeń trudny to 4 -1 uczeń nieprzystosowany społecznic i iscpoddający » oddziaływaniu wychowawczemu"7 Bardzo zbliżoną, w swej istocie definicję ucznia trudnego podają również autorzy Nowego słowniku pedagogiki procy, dla których pojęcie to jest tożsame z uczniem „nieprzystosowany2^2 społecznie Objawami tego nieprzystosowania mogą być:

•    .agresja werbalna i fizyczna;

•    brak kontaktu zatoczeniem,

•    uotowamc się od grupy i obawy przed stycznoścuum z innymi ludimś;

•    reakcje nieadekwatne do sytuacji i wyrażające się w próbach wyminięcia trudności;

RS

•    wreszcie wyraźne przekraczanie norm współżycia ąiiknip M|RP i kradzież'1.

Natomiast N. Havm. na podstawie badań empirycznych ł ttńtói wyodrębnił cztery odmiany nieprzystosowani2 chankUryujriw H nriuaał ucznia trudnego. Są to:

l> .rachowania agresywne, które przejawiają w agrest łbytotod HAtoiS ncj; jest ono wyrazem przewagi procesów pobudzania nad pwiii—i ł—w|g

2)    zachowania powściągliwe, których wyrazem je2 lęk oraz naloaw aif ad otoczenia społecznego, tu zachodzi przewaga procesów hamowani2;

3)    zachowania niedojrzale, to jest nicodpowśadająoc dmau ofcMMTOt jfjfMM wemu ucznia;

4)    zachowania delikwentne. których wyrazem są poważne wykroomajnRn normom moralnym, np. przynależność do grap przestępczych, ucieczki czy wagary”2.

Źródłem nieprzystosowania społecznego uczniów mogąbyd:

•    negatywne oddziaływania środowiska rodzinnego <np. rodzna paudcgkam, zaniedbywanie obowiązków rodzicielskich. oadopiekaóczaść up.j,

•    rozbieżności oczekiwań i ambicji rodziców oraz dążeń i adeaniń' dziecka;

•    nieprawidłowości rozwoju psychofizycznego dziecka (nadmierna pokdb wość lub zahamowania):

•    niepowodzenia szkolne;

•    błędy wychowawczo nauczycich (sympatie i antypatie, brak obutojwmna w ocenianiu, nadmierny rygoryzm, da komunikacja ampenomins j maniami itp.);

•    niekiedy wybitne uzdolnienia uczniów ftp.

Uczniowie trudni wymagają odpowiednich działań rnw|aKanjajclL Najbardziej pożądana byłaby współpraca szkoły i rodziców', która rnnfliiinfiłlj fcpoi

poznanie uczniów i tym samym dostosowanie działań ------j-lrnrjjnyrll iki inrtjwł

dualnych potrzeb uczniów. Działania te pownmy zmierzać m m. do bud/rma RH ucznia we własne możliwości, pokonywania własnej nieśmiałości. mdymiudkN^ wanta podejścia w nauczaniu i wychowaniu itp.


' ż VmU M. HmH,SA Milk2, /ąrUtoM OwnU, WSlT. Warwm 2001. a. 4J7. ' W Okm. Nv2t thyMilk I6p M.i 417.

1

*    T Nowacki. K KorabiewelwNowecfca. B Beneśto.apktiL,s Z7ł.‘

2

   W. Okoń. Nowy jfrnmiń.... op. dt. S 417.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
VII. 2. ZIEMOMYSŁ. 335 1287 r. również dotyczyć może tylko Ziemomysła, nie zaś Ziemowita, który
VII. 2. ZIEMOMYSŁ. 335 1287 r. również dotyczyć może tylko Ziemomysła, nie zaś Ziemowita, który
img041 (3) Tłuszcze należą do surowców odnawialnych, których znaczenie gospodarcze dotyczy nie tylko
zapis wielotomowego wydawnictwa na jednym krążku. Miniaturyzacja dotyczy nie tylko nośnika informacj
-> sąd macierzystego portu statku (Art. 31 §2 ). Sytuacja dotyczy okoliczności tylko takich, gdy
DSC02793 (2) PSYCHOLOGIA ZABURZEŃ 685 ■ różnorodność dotyczy nie tylko podstawowych objawów kliniczn
Najmniej nieprawidłowości z tego zakresu stwierdzono w KPP w Hajnówce. Dotyczyły one tylko niewłaści
Img0032 •    krewny lub powinowaty do drugiego stopnia (w sprawach podatkowych d
• Zasada ochrony podstaw systemu prawnego - wspomniane ograniczenia dotyczą nie tylko organów
Odrodzenie Renesans europejski dotyczył nie tylko prądów kulturalnych ale również nauk ścisłych.
Zapalenia mięśni (nazwa jest myląca, bo choroba dotyczy nie tylko skóry i mięśni, ale także tkanki
skanowanie0006 TEORIA PRZEDSIĘBIORSTWA dr Anna Mazurkiewicz Proces uczenia się dotyczy nie tylko czł
img425 (7) D. Chlebna-Sokół, D. Kardas-Sobcintka dotyczy nie tylko wielkości, ale i kształtu głowy (

więcej podobnych podstron