0001101

XX

wie byliby podobnie zostawali w obłąkaniu; gdyby Bóg niebyt natchnął Mojżesza do opisania stworzenia świata, jego rozmnożenia , przypadków które się wydarzyły, i praw które nienaruszenie powinne były zachować się, by tym sposobem pojąć można właściwy obowiązek podległości jego najwyższej władzy, i osiągnąć nareszcie owo błogosławieństwo, do którego nabycia każdy czuje się ujętym ustawiczną i silną żądzą. Ażeby nikt niemógł wątpić o prawdziwym układzie, pomiędzy tylą innemi zboczeniami, na które wpadało w swych badaniach skażenie serca ludzkiego, tenże sam Bóg podał o sobie wyobrażenia czyste i doskonałe_? nadal zarazem ustawy sprawiedliwe, wedle których ściśle zachować się mamy. Niema bowiem Religii, któraby w materyi wiary i obyczajów zrównać się, albo przynajmniej zbliżyć się mogła do naszej Religii w piśmie ś. zawartej; zaczem niemasz księgi któraby w swym wewnętrznym składzie była tak szacowna i znakomita jako Biblia: i co Paweł święty powiedział o stoicie Różem wcielonem (ad Colosg. Cap. 2.) to sprawiedliwie przez zastosowanie mówić się może o słowie jego pisanem. Że »wszystkie skarby mądrości » i umiejętności Boskiej w niem są zawarte».

Jeżeli bacznie zastanowimy nasz umysł nad wewnętrzną zacnością Biblii w wyobrażeniach i wiadomościach, które nam podaje względem Bóstwa, tedy ją niezawodnie zważymy iw podziwiającym układzie moralności: który nam przedstawia niemniej w silnych pobudkach zniewalających człowiekaj by według prawideł moralnych życie swoje urządzał.

Każdy czytelnik jasno widzi: jak wzniosłe wyobrażenia podaje nam Biblia o naturze Boskiej: »Bóg (mówi ona) je st y> miłością i niewyczerpanym źródłem dobroci; to wszystko, »cokolwiek widzimy on udziałał jako Stwórca potężny i »icszechmocny. Wszystko co tylko’ istnieje od niego pocho-» dzij jak od potężnego i wszechmocnego oswobodziciela_: i do »niego ₇ jako ostatecznego celu swojego wszystkie jestestwa, »wszystkie rzeczy dążą«. »On jest tym, który jesl«. To

jest Istotą niepodległą, najwyższą, koniecznie potrzebną, nieograniczoną i wcale różniącą się od swoich stworzeń ₅ które z jego tylko dobroci swój byt mają, a w porównaniu z nim, ledwo istotami nazywać się mogą. » Tysiąc lat są przed oczyma »jego jak jeden dzień_; « dzień jeden jakby lat tysiącu. — JV*c om więcej nieuczynił stwarzając świat jedynie wyrzekł: »Aże-» £y stało światło, i stało się światło.« Rozkazał, a wszystko się siato. Niesąż to wyobrażenia daleko wyższe_? aniżeli-by podobne wzniecić w sobie mogła istota jakiejkolwiek doskonałości ? 1 któż nie widzi w takowych wyobrażeniach owej naturalnej, chociaż nie ukształconej, £oc« zawsze szczerej i rzetelnej prostoty, która podnosi je nad wszelkie okazałe ozdoby świeckich pisarzów ? właśnie jak piękność naturalna, » którą » Ojciec niebieski zdobi Wije, przechodzi bogactwa i wspania-» Jfose szaty Salomona w swej ozdobie i chwale.« Te wyobrażenia same z siebie wielkie są i wysokie; niepotrzebują powierzchownej okazałości, któraby im powabu i blasku dodawała.    II’ innych okolicznościach widzimy Pisarzów świętych_?

iż użyli wszystkich skarbów i całej potęgi wymowy. Job opisał nieograniczonef moc Boya w stworzeniu i urządzeniu całego świata; Paweł święty mówi o miłości Bożej okazanej nam to dopełnieniu dzieła odkupienia ludzkiego narodu, f niemieli zapewne ci ś. mężowie na celu doczesnej sławy swojej w okazaniu mocy swej wymowy, ale że Duch Boży ogarnął ich i owionął umysły ich wzniosłemi wyobrażeniami:) użyli przeto wyrazów odpowiadających wzniesieniu ich myśli, jako w Przemienieniu: »kiedy twarz Zbawiciela okazała się rozjaśnioną » jak słońce, a szaty jego stały się jak śnieg białe.«

Czytajmy dalej te święte księgi: [»Niebiosa rospowiadają » chwałę Bożą, a firmament okazuje oczom naszym dzieła rąk »jego. « — » Ten który udziałał oko. więcże nie będzie widziałP »#en co ukształcił ucho, czyliż niebędzie słyszeć?«—»Niebiosa » »’ nieba niebios ogarnąć go niemogą, świat cały jest w obliczu ^y> jego jako nikczemny proszek, jako kropelka wody. i ogromny