0002901

A(l.

( 16 )

Ad.

wiele zabitych złożono na kupę jednych na drugich. Gcncs. 36.

AD AD. Syn króla Idumei zachodniej, który uciekł do Egiptu z sługami króla ojca swego, w czasie gdy Joab wódz wojska Dawidowego wygubił wszystkich męszczyzn w Idumei. Udał się najprzód do Madian , ztamtąd do Fa-ran , zkąd przeszedł do Egiptu, gdzie był dobrze przyjęty od Faraona, który mu dał mieszkanie, wyznaczył grunta, i opatrzył przyzwoitym utrzymaniem się dla całej jego familii. Tak dalece ujął on sobie tego pana, iż otrzymał w małżeństwo siostrę królowej, z której miał syna nazwanego Geriuba, i ten był wychowany z synami królewskiemi. Adad dowiedziawszy się o śmierci Dawida iJoaba, powrócił do swego kraju , i był nieprzyjacielem Izraelitów przez cały czas królestwa Salomona. III. Reg. Cap. 11.

ADAD-RAMMON Miasto pokolenia Manassessa, z lej strony Jordanu, w po-blizkości miasta lezracl, sławnego z zwycięż Iw a , które Nekao król Egiptu odniósł nad Joziaszem królem Jody. «Dnia » onego ( mówi Pismo ) wielki będzie » plącz w Jeruzalem, jako płacz Adad-» Rammon na poluMageddan ». Lud cały przejęty byłdo żywego śmiercią tego dobrego monarchy; jest podobieństwo iż płacz rozpoczął się w tern mieście jako Miśkiem pól Magedan, gdzie ten król odebrał postrzał. Nazwisko miasta lego, wzięło początek od wielości drzew i o-woców granatowych, które się lam znajdują, nazwano je potem Ma.\imianopoI, na cześć Maxiiniana Cesarza. Zachar. Cap. 12. IV. Reg. Cap. 23.

ADAM, słowo to w hebrajskim języku znaczy Czerwony, w powszechności oznacza człowieka każdego , ale szczególnie jest nazwiskiem pierwszego człowieka , którego Róg utworzył własnemi rękami, szóstego dnia stworzenia świata, i ukształcił go z gliny » i nadthnął » w usta jego ducha życia, a człowiek » stał się żyjącym, i duchem ożywionym. « Osadził go Róg w ogrodzie rozkoszy, ażeby go uprawiał i pozwolił mu jeść wszelkie owoce które się tam znajdowały, prócz tylko owocu z drzewa wiadomości dobrego i złego, którego mu tykać się zakazał, pod ka> ą pod padnienia śmierci, skoro by go tylko skosztował. Uformował polem Róg Ewę z żebra Adama , i dał mu ją za żonę ; pobłogosławił im potem i zlecił, by się rozmnażali i zaludniali ziemię. Adam i Ewa byli nadzy bynajmniej nic wstydząc się lego, albowiem jeszcze nie znali złego. Gdyby nie stali się byli nieposłusznemi Bogu , byliby zachowani w stanie szczęśliwym , w którym niedoznawaliby ża-dnyh niewygód życia i śmierci. Ale czart zazdrosny ich uszczęśliwienia zkusił najprzód Ewę, która uwiodła potem męża swego, odważyli się oboje na jedzenie zakazanego owocu, i otworzyły się niezwłocznie ich oczy, a spostrzegłszy iż są nadzy, ukryli się przed obliczem Boga. Poczćm zgromieni od Stwórcy za swe nieposłuszeństwo; przeklął Bóg wę-ża w którego postaci czart ich uwiódł; przepowiedział Ewie iż miała rodzić w boleściach, i że od tego czasu miała zostawać pod władzą męża; potem zapowiedział Adamowi, iż ziemia stała się przeklętą z przyczyny jego nieposłuszeństwa, iż ona miała wydawać mii z siebie same tylko ciernie i głogi, i że on miał pożywać chleb swój nic inaczej tylko w pocie czoła, od tego

przyjąwszy na siebie ludzką naturę i postać grzechową. Na krzyżu dokonał życia, był zanurzony w głębokim śnie śmierci, a z ol worznego jego boku Dyk. Bibu. Tom 1.

wyszła jego oblubienica, kló-kościół święty. Krety i woda ona z tegoż otwartego boku, z życiem moc rodzenia synów icowi swemu, i ci stają się jemu , którzy żyją życiem jego, i ducbeni ożywieni. Gene. C. 1. n.

ii A. Ziemia czerwona. Miasto [u, jedno z tych, które były nę obrócone, i pogrzebione pod morza martwego dla wspólu-wa występków Sodomy i Go-Było i drugie miasto tego nn-należącc do pokolenia Ncftali. iaj>. 10.

t. Piękność. Dwunasty miesiąc dolnego u Hebrajczyków, aszó-eywilncgo, odpowiada on na-lUtenin. Trzeciego dnia lego żydzi uroczyście obchodzili po-! kościoła, którego za nalega-geusza i Zacharyasza proro-idowanie, lego dnia było ukoń-w tym dniu był poświęcony.

) dnia odprawiali post na pa-nierci Mojżesza, trzynastego i Estery; a czternastego, ob-święto nazwane Fttrim czyli powodu uwolnienia ich od o-waAmann. Ester. Cap. 3.

Kanim. Gatunek monety wy-Fnlgacic pod nazwiskiem sa-renm czerwony zloty, a 70 a; był to gatunek dukatów cli około pięciu dracbinów. 2ZE11. Piękność pomory. Król ___y w Syrii, którego królestwo rozciągało się od Gibanu az do Orontu, i od południa aż do północy. Dawid zniósł tego króla we dwóch wielkich bataliach, zabrawszy mu więcej niż 70,000 jazdy, 3