0172

161

nia niemieckiego charakteru szmatowi polskiej ziemi w rejonie Radawnicy, który dotąd swój polski charakter utrzymał, został podjęty,

W parku polskich dziedziców wystawiono w roku 1927 zbór ewangelicki.

Podanie ludowe mówi, że ojciec ostatniego dziedzica na Radawnicy, Józef Grabowski, który jako syn Doroty, jedynej siostry ostatnich Osten - Sackenów, Franciszka Egidjusza i Jana Kazimierza, odziedziczył dobra radawnickie, otrzymał razem z niemi 12 beczek złota. Hultaj, o którym pisze niemiecki kronikarz, że oddawał się rozkoszom tego świata, zmarnował odziedziczone pieniądze tak, że pod koniec życia sprzedano mu drogą przymusowego przetargu cenną bibljotekę, składającą się z przeszło dwóch tysięcy tomów książek polskich, niemieckich i francuskich (a były między niemi bardzo stare i rzadkie), wspaniałą oranżerję, konie, a nawet meble i łóżka. Gdyby choć tylko Radawnica z okolicznemi dworami i folwarkami pozostała była w ręku polskich dziedziców, napewnoby granica między Polską a Niemcami w rejonie ziemi złotowskiej dziś inaczej się przedstawiała. Wspaniały pałac po Grabowskich w Radawnicy do dziś świadczy o świetnej przeszłości minionych czasów.

40,    Rudna (Ruden) nazywała się dawniej Polską Rudną. Była wsią szlachecką i należała do klucza złotowskiego. Dziedzice złotowscy darzyli ją przywilejami; Józef Działyński nadał przywilej sołectwu w roku 1732, Augustyn Działyński gościńcowi w roku 1745, a pozatem wieś jako taka otrzymała przywileje w latach 1788, 1790 i 1791. Rudna położona jest nad Łobzonką (Nicą) tuż przy granicy polskiej, nad szosą z Łobżenicy do Frydląda.

41.    Szkic (Kietz) wieś i folwark, istniał już w roku 1537 jako Skic. Przez kilkaset lat Szkic był ośrodkiem kompleksu folwarków, znanych pod nazwą klucza szkickiego. Dziedzicami tego klucza byli: 1537 Wojciech Skicki, 1543 Bartłomiej Skicki, 1550 Jan Mościcki, który miał dwie córki, Agnieszkę i Jadwigę. Pierwsza wyszła za Adama Retkowskiego, druga za Mateusza Słabuszewskiego. W porozumieniu z córkami i zięciami Mościcki sprzedał majątki w roku 1562 Benedyktowi Podolskiemu. Wdowa po nim, Barbara, odstąpiła je w roku 160J swym synom (7)‘, z których ostatni, Wojciech, został właścicieljsip.^ Pó

! !1