0005501

l

32

Odpowiedział:

—,,Dobrocią trudno na świecie słynąć mam, bo nic dobrego czynić nie mogę. A tak dla tegom zły jest, aby mię po mojej złości wspominano.”

Tenże raz do Babilonu przyjechawszy, zastał tam człowieka pobożnego, którego modlitwy wysłu-chywane bywały, a ten był derwisz. Gdy cesarz wziął o nim wiadomość, posławszy sobie poń, prosił go, aby się za nim Bogu modlił. Derwisz ręce ku niebu podniósłszy, rzekł:

— ,,0 Boże sprawiedliwy! weźmiż tego duszę.” Cesarz usłyszawszy rzekł:

—„Co to za modlitwa?”

Derwisz odpowiedział:

—,,Ta modlitwa dobra jest tobie i wszytkim dobrym ludziom.”

Nigdy ten bez przeklęctwa ludzkiego nie bywa, Który niepobożnemu człeku sen przerywa,

Bo nietylko spać, ale umrzeć lepiej temu,

Który żyje ku szkodzie i krzywdzie drugiemu.

POWIEŚĆ XII.

Jeden niezbożny człowiek pytał człowieka Boga się bojącego:

—„Z modlitw, która modlitwa przed Bogiem najważniejsza, i człowieku najpożyteczniejsza?”

O-

— „Tobie, odpowiedział, najpożyteczniej, abyś