0005501

01.

( 72 )

On.

stawiła, pod tytułem fHniebowsląpic-nia. sic tor. Cap■ 1.

01,LA. Podniesienie. Imię właściwe człowieka z pokolenia Asser, który miał trzech synów, Aree, Aniel i Resia. 1. Paralip. Cap. 8.

0L0N. Okno. Miasto kapłańskie pokolenia Judy. Jozue. Cap. 15.

OLYMPIAS. Niebieska. Niewiasta prawowierna, osobliwszej cnoty i zasługi, którą Święty Paweł pozdrawia w liście swym do Rzymian. Salulale... et Olimpiadom. Nie wiadome są szczegóły jej życia. Grecy twierdzą , iż była ścięta w Rzymie lego samego dąia, w którym święty Piotr był ukrzyżowany. Ad Roman. Cap. 16.

0LIMP1US. Przezwisko Jowisza, którego sławnym kościołem święcono w Olimpii mieście Grcckiem, gdzie odprawowano na cześć jego igrzyska zwane Olimpijskie. Antyoeh Epifancs zelżywszy kościół Jerozolimski, postawił na ołtarzu Pańskim' bałwana obrzydliwego Jowisza olimpijskiego^ i nakazał aby tćm imieniem nazywał się ten czcigodny kościół, poświęcony majestatowi prawego Boga. Misit Rcx... conlaminare eliam quod. in Jerosoli-mis crat Templum, et cognominare Jovis Olympii. I len to jest bałwan , którego Daniel nazwał «Obrzydliwo-» ścią spustoszenia postawioną na niiej-» scu świętym. • I. Machab. Cap. 6. Daniel. Cap. 10.

OMAR. Gadający. Drugi syn Elifa-za a wnuk Ezaua. Genes. Cap. 26.

OMEGA. _ Ostatnia litera alfabetu Greckiego i znaczy przez przysłowie ostatnią rzecz w liczbie, jak Alfa zna-czy początek, Ego sum Alpha et 0-mega, principium et finis. Chrystus przez ten sposób mówienia chciał to wyrazić, iż wszystkich rzeczy on jest początkiem i końcem. Apocalip. Cap. 1.

ONAN. Boleść. Syn Judy a wnuk Jakóha. Juda dał za żonę Thamar synowi swemu pierworodnemu Her, a gdy len umarł niezostawiwszy synów, oddał ją znowu w małżeństwo Onanowi drugiemu swemu synowi , by wskrzesił imię brata swego, i żeby mu zostawił następców, ale Onan przez niegodziwe postępowanie sobie , uczynił to, iż Thamar nio mogła być matką. Bóg za te niegodziwości skarał go śmiercią. Quod rem deleslabilem feeerat. Genes. Cap. 38.

ONESIMUS. Użyteczny. Z Frigii rodem, niewolnik Filemona, który skrzywdziwszy Pana swego, uciekł z je-go domu , ale żałując lak złego swego postępku udał się do Rzymu, by wynalazł świętego Pawia , wiedząc że jest przyjacielem Filemona. Ten święty Apostoł, któremu Onesimus zwierzył się występku swego, nauczył go wiary, ochrzcił, i czule pokochał jakby syna swego, którego on zrodził wswo-jem więzieniu Zatrzymał go u siebie przez czas niejaki dla utwierdzenia go w pobożności, a polem go wyprawi! do Pana swego, któremu go zalecił listem od siebie pisanym, który nosi imię Filemona, ten list pisany, r. p. 62. Obsecro te pro meofilio, quem genui in ainculis Onesimo. W tym liście Paweł św. pełnym wymowy, cały Boski, i cały rozgorzały ogniem miłości, użył wszelkich pobudek, jakie mogą natchnąć przyjaźń, re-ligia, pobożność i czułość ku zniewo-

On.

]enin Filemona do dobrego obchodzenia się z sługą swym, który stał się bratem jego, i do odpuszczenia mu jego przewinień. Ten list odniósł zupełnie dobry skutek, którego tylko A postoi mógł się spodziewać, ponieważ Filemon przyjąwszy sługę swego z wielką przychylnością, udarował go wolnością, i po niejakim czasie odesłał go do świętego Pawła, ażeby on usługiwał mu w więzieniu, w którein na ówczas się znajdował. Apostoł używał go do roznoszenia niektórych swych listów, jako to owego do Kolossensów- Zajaśniał on potem tak znacznie cnotą i nauką wiary, iż był poświęcony na biskupa EłTezu po Tymoteuszu. Święty Ignacy męczennik w swym liście do EfFesian daje mu wielkie pochwały.— Jest mniemanie, iż rządząc świątobliwie tym wielkim kościołem, umarł potem za Trajana z chwałą męczeństwa. E-pistol. ad Filem.

0NESJPH0RU3. Co jest użyteczny. Azyanin, o którym mówi św. Paweł w swym drugim liście do Tymoteusza. Przybył do Rzymu w tym czasie, kiedy św. Paweł był w więzieniu i czynił mu wielkie usługi, i przeto Apostoł życzy mu wszelkiego błogosławieństwa , Del misericordiam Dominu <s 0-nesip/iori dernui, quia saepe me. refri-geramt. Niech Pan udziela miłosierdzia swego domowi i rodzinie Onesifora, ponieważ on mnie często wspierał.— ■Nie ma żadnej wiadomości o życiu jc-got Martyoiogium wspomina, iż u-dawszy się na opowiadanie wiary do Iłelespontu, tam był pojmany w kościele bałwochwalskim, aby ofiarował bałwanom kadzidło, ale że mocno Dth. Bibi.. Tom III.

On.

wzbraniał się od tego wykonania, przeto był okrutnie bity rózgami, potem przywiązany do ogona końskiego, i od niego dopóty włóczony dopóki nieza-kończył życia. II. Ad Timoth. Cap. I ■ ONłAS. Siła Boga. Wielu znajduje się w piśmie najwyższych kapłanów tego imienia. 1) Onias pierwszy syn Arcykapłana .ładdo, nastąpił po swoim ojcu na kapłaństwo najwyższe r. ś. 3G82 i zarządzał Rzccząpospolitą hebrajska prawic przez lat dwadzieścia; miał on dwócli synów Symona nazwanego sprawiedliwym, i Ełeazara. 2) Onias drugi syn Symona, będąc bardzo młody do sprawowania najwyższego kapłaństwa, kiedy ojciec jego umarł, na miejscu jego, Elcazar brat Symona postąpił na tędoslojność , ten także pierwej umarł niż jego synowiec doszedł wieku, by mógł po nim na ten urząd nastąpić, zaczem objął go Mannsses syn Jaddo, stryj Symona sprawiedliwego, nakoniec po śmierci Manassesa Onias otrzymał dostojność najwyższego kapłana. Był to człowiek małego ducha, i przez łakomstwo niechciał zapłacić podatku dwudziestu talentów srebra, które jego poprzednicy zawsze wypłacali królom Egiptu jako hołd, od hebrajczyków oddawany tćj koronie. Plolomcitsz Ewergetes panujący na ówczas, wyprawił do Jeruzalem jednego z swych dworskich, dla doma • gania się od hebrajczyków wypłacenia podatków, które doszły do znacznej summy i zagrożenia im, iż w przypadku gdyby tego odmówili, że miał dać Judzką ziemię na łup swych żołnierzy, i osadzić tam inszych mieszkańców na miejscu żydów. Te pogróżki

10