0009101

I tym czyń dobrze, którzy na twe złe czyhają, Boć to jedno psu gębę kijem zatykają.”

POWIEŚĆ XXXV.

Jeden z synów HarunaResida cesarza, przed ojca rozgniewany przyszedłszy, skarżył na jednego syna czauszowego, powiedając, że mu szpetnie nała-jał. Harum wezerów swoich spytał: coby za to zasłużył? Jeden powiedział: śmierć,—drugi: język urżnąć,—trzeci: zabrawszy wszytko, z państwa wygnać. Co usłyszawszy cesarz, rzekł na to synowi: —„Cóż na to mówisz? Słyszysz co ci mówią, ale idź też ty, nałajże mu, tylko nie mów mu więcej nad to, co on tobie mówił, boby on zaś krzywdę od ciebie miał, abo wycierp.”

Nie to mąż, co się z gniewem swym porywa I słonia z sobą za pasy wyzywa;

Lecz ten, co gdy mu przeciwnik złorzeczy,

Słowa nie mówi, a ma swe na pieczy.

POWIEŚĆ XXXVI.

i,

Trafiło się, że z wielą zacnych łudzi do Mezy-ru jechaliśmy, za nami też szedł okręcik niewielki, który, gdy fala morska nastąpiła, nawałnościom wytrzymać nie mogąc, rozbił się. W tym byli dwaj

i

8