0010001

1T

76

onym, czas łowili, jakoby skarbom i dobrom owych dokuczyć mieli. Na czas sposobny napadłszy, na domy i kramnice owych, które blizko siebie mieli, uderzywszy, wielkie szkody im poczynili i Bosiera zabili.

Król Bochram Gzor, wziąwszy o tern wiadomość, barzo się o to na mieszczany rozgniewawszy, aby oni owe szkody nagrodzili, rozkazał, i dwóch co przedniejszych na urzędzie będących na hak wrzucić kazał,— ukazując to, że gdy łotrów takich, których starszy miejscy (używają), nie stanie, z nałogu swego rzucą się potem dla łupu na insze domy, zaczym mogłoby miasto przyjść w niebezpieczeństwo. Zkąd od postronnych narodów królowi wstyd, obywatelom i dworom pańskim niemała szkoda.

Kto łotra w mieście cierpi, a nie karze złości, Nad złodziejem, rozbójcą zażywa litości,

Ten jakoby pozwalał, i drogę do tego Słał, aby nic nie czynił złośnik pobożnego.

W mieście zabiegać złemu na urząd należy, Dobrze z góry hamować, nim się wóz rozbieży.

*0-0—■