03601

—    36    —

#

od wody, bo gdy tylko który chciał to uczynić, ryk się wzmagał i zwierzęta posuwały się ku nim.

Wreszcie wszyscy stracili cierpliwość.

—    Nie możemy tu przecie stać przez całą noc — rzekł Osborne. — Chodź, doktorze, będziesz wycinał kły, a my staniemy przy tobie i zatrzymamy te potwory.

0

Cała gromadka ruszyła ku pierwszemu z upolowanych zwierząt. Strażnicy jego tym razem nie stawili oporu.

Odjęcie pierwszej pary kłów nie przedstawiało wielkiej trudności, ponieważ czaszka była zgruchotana; przywołano też jednego z majtków, który pozostał przy saniach i miał z sobą siekierę i ten porąbał mięso. Postanowiono zabrać się do drugiej pary kłów, ale zaledwie myśliwi zbliżyli się do następnego zwierzęcia, dwa morsy ruszyły z miejsca.

—    Idźmy, nie zważajmy na nich! — rzekł kapitan, stając między chirurgiem i bliższym morsem.

—    Cofajmy się! — zawołał nagle doktór. Lód się rusza!

Było tak istotnie.

Zdarza się nieraz, że pewna przestrzeń lodu, podmyta przez morze, odłamie się i wte-