22.
Fortuna
Fortuna
39
2. Człek na tym święcie z fortuna się ła
mie. — Br z. z Bot. Syl.
3. Dałeś Boże rozum, prze-cz u nas for
tuna się rodzi? — J. Radw. 24, z 31.
o 1
Sępa Szarz.
4. Fortuna, gdy nie ma na ozem kogo za
smucić, wprzód da, żeby miała co potem odbierać. — A. 31. Fre. (1802) 20.
5. Fortuna gdy pochlebuje, już pewnego
więźnia czuje. — J. Radio. 24, z Boya.
.... którym, by małpa, kugluje, kiedy się w buty obuje. — Tamże.
6. Fortuna kawi, powodzenie błądzi. — W.
Koch. Fr. 101.
Kawie = głupstwa popełniać.
7. Fortuna, na potocznej obręczy. — Brz.
z Bot. Ary.
T. j. na kole się toczy.
8. Fortuna nasze dzieje jak przez przetak
sieje, raz się na człeka zmarszczy, a dwa się rozśmieje. — W. Koch. Fr. 109.
9. Fortuna, non omnibus una. —
Kur. i. 68.
Nie wszystkim jednakowo sprzyja.
10. Fortuna pospolicie umysły nadyma, ko
mu płuży, rzadko się w swej mierze u-trzyma. — Brz. z Groch.
11. Fortuna prędzej spytluje złemu, niż do
bremu skrupi. — Brz. z Bot. Jow.
Por. u Adal. N. 11.
12. Fortuna służy, komu podruży. — J. Radw.
199, z J. Koch.
Komu jest druhem.
13. Fortuna z cnotą nigdy nie zrówna. —
J. Radw. 54, z B. Bapr.
14. Fortuna z ludźmi gry sobie wyprawia. —
Brz.
15. Fortuna żółć miesza z miodem. — Brz.
z Chrośc.
16. Fortunę wiedz być płochą, dziś matką,
jutro może być macochą. — J. Radio. 160, z W. Koch.
17. Gdy fortuna dusi, choć kto wysoki, zgiąć
się i podleść musi. — Brz. z Bot. Ary.
18. Gdy szczęście nie chce, i rada pobłądzi,
fortuna światem, nie nasz rozum, rządzi. — J. Radio. 225, z J. Koch.
19. Im na wyższym fortuna człeka sadzi stro
pie, tein chytrzej, tern nieznacznie)* dołki pod nim kopie. — W. Bot. Woj. Choć.
20. I niższa fortuna ma swoje zalety, jeśli
nie z wielkości, przynajmniej z nadziei przemiany. — A. 31. Fre. 101.
21. Jako ciała otyłe więcej zawady, niż po
mocy mają, tak zbyteczna fortuna więcej czasem ocięży, niż ucieszy. — A. 31. Fre. 9.
32.
9 9
bjO*
9;)
26.
27.
28.
29.
80.
81.
34.
o cr
35.
36.
Jako wszystko za laty, i fortuna chodzi, miesiąc dziś w pełni bywa, jutro się odmłodzi. — W. Koch. Fr. 51.
Każdy co go więcej fortuna wysadza, gardzi równymi. — Brz.
Każdy fortunę kładzie wprzódy, a cnotę po zadzie. — Brz. z W. Koch.
Każdy fortuny swojej bywa rzemieślnikiem. — Niez.
Kowal fortuny nie kuje, sam ją sobie człek buduje. — Brz.
Por. u Ad;d. N. 19.
Kto chce mieć wygraną, trzeba z fortuną chodzić na wytrwaną. —J. Radio. 64, z W. Fot.
Lepsza fortuna wielu rada zepsuje. — A. M. Fre. 30.
Lepsza gotowa, niż Czekana fortuna. — A. 31. Fre. 42.
Niechże się jeno fortuna rozśmieje, wszystko śpiącemu padnie nad nadzieje. — Brz. z 31in. Ryt.
Nie człowiek rządzi fortuna, lecz fortuna
O7
człowiekiem. — W. Koch.
Nie fortunie, ale cnocie ufać trzeba. — J. Radio. 190, z J. Koch.
Nie pokładaj nadziei w obłudnej fortunie, ta cię tylko zawiódłszy na stronę wnet dunie. — Bapr. Kolo S.b; Tamże J. 2 ; Rey Zw. 234. b.
Odm. Nie dufaj. radzę, nikt prawie fortunie, zawiódłszy cię w las, ni wzwiesz kiedy ć dunie. — Rey. Zw. 229, b.
Dunae = dmuchnąć, drapnąć, prysnąć.
Niestateczna fortuna, co raz podaruje, to prędko, co jej było, znowu odejmuje. — J. Bocz. Or. poi. 310.
Niestateczna fortuna każdy z nas raniony,
o i* %j J 7
gdyż wszystkiemi przypadki tej jest otoczony. — Niez. Antyle.
Nie tobie sie, lecz twojej fortunie kła-
— A. 31. Fre. 26.
37.
38.
39.
40.
41.
Nie wierz fortunie, co siedzisz wysoko, miej na poślednie koła pilne oko. — J. Radw. 189, z J. Koch.
Por. u Adal. „Kołou N. 7.
Nie wierz żaden fortunie, nie ufaj w pokłady, a na każdą godzinę spodziewaj sie zdrady. — Bieś. kalot. 165.
W pokłady — w skarby, depozyty, zasoby.
Nie zwykła długo miejsca fortuna zagrzewać. — Brz. z Bot. Ary.
Odm. Nigdy długo fortuna miejsca nie zagrzeje, zawsze w obrotach, zawsze zmienia swe koleje. — Brz. z Min. Ryt.
Przyjdź fortuno, przyjdzie i rozum. — Brz. z J. 31.
Por. u Adal. „Szczęście" N 4S.
Przy jednem szczęściu dwie szkodzie Bóg
głupi nie widzi, więc fortunie
łaje. — J. Radio. 221, z J. Koch.