VIII. 7. 8.
ELŻBIETA (n. LUDWIE VI RZYMSKI, .JAN. m. BOGUSŁAW V); KUNEGUNDA.
395
Bogusław wyznaczy jej odpowiednie wiano. Był to więc właściwie także tylko układ zaręczynowy, nie zaś, jak powszechnie przyjmują, zaślubiny; wszakże gdy Elżbieta w czasie tym miała już snąć wiek odpowiedni do wejścia w związek małżeński, przeto przyjąć można, że wnet po tej umowie zaślubiny rzeczywiście doszły do skutku. Już iy dokumencie z 11 lipca 1313 r. H Bogusław nazywa Kazimierza swoim ojcem {pater), ten ostatni zaś w dokumencie z 23 lipca 1343 r. -) Bogusława swoim zięciem (gener). Przyjście do skutku owego małżeństwa stwierdza też Janko z Czarnk.:!) i Benesz z Weitm.1 2 3 4 5 6), który córkę Bogusława Elżbietę, żonę Karola 1V, mieni filia filie Kazimiri regis.
Ze Elżbieta nie żyła w chwili śmierci Kazimierza, podaje wyraźnie Janko z Czarnk. ■’). Datę śmierci jej zapisuje dopiero Kantzow w późnięjszem opracowaniu swej kroniki11), toż Micralius pod r. 13(51 7). Jakkolwiek wiadomość ta nie da się stwierdzić wcześniejszemi, wiarogoduemi źródłami, to jednak zdaje się polegać na dobrej informacyi, albowiem już w czasie około 1303 r. Bogusław V ma inną żonę8).
i. Ludwik VI Rzymski (narzeczony).
Syn cesarza Ludwika bawarskiego, książę bawarski, później elektor brandenburski, urodzony 27 stycznia 1328 r., zmarł 14 maja 13(50 r. Żonaty później z Kunegundą, córką Kazimierza W. i z Ingeborga, córką Albrechta I, księcia meklemburskiego '•’).
2. Jan (narzeczony).
Syn Henryka 11. księcia Dolnej Bawaryi, urodzony 1329 i\, zmarł 20 grudnia 1340 r.10). Zaręczony później z Anną, córką Rudolfa II, palalyna reńskiego i Elżbietą, córką cesarza Ludwika bawarskiego.
3. Bogusław V.
Syn Warcisława IV, książę szczeciński i słupski, urodził się ok. r. 1318 łl). Data jego śmierci określaną bywa zw ykle; przed 24 kwietnia 1374 r. 12), w którym to dniu niewątpliwie już nie żył. W Nekr. klaszt. Marienkr. 1:1) zapisano pod datą 7 grudnia: ohiit illustrissimus princeps dux Bogislaus dondnus Indus terre nobis-cum sepultus. Ponieważ założycielką klasztoru w Marienkrone była druga żona Bogusława V, Adelajda, przeto słusznie można przypuścić, że nekrolog tamtejszy umieścił zapiskę o jego śmierci, lak jak podał też zapiskę o śmierci samej Adelajdy H). Poniew aż inni książęta pomorscy tego imienia, żyjący w czasie, w którym nekrolog powyższy już istniał, zmarli w innych dniach, a mianowicie; Bogusław VI 7 marca (1393 r.), Bogusław VII w marcu (t404 r.), Bogusław IX w marcu (1447 r.), Bogusław'X 5 października (1513 r.) 1:,j, a Bogusław VIII 11 lutego (1418 r.)I,;), przeto nie można wątpić, że przytoczona na wstępie zapiska dotyczy Bogusława V. Data jego śmierci przypada zatem na dzień 7 grudnia 1373 r. Po śmierci Elżbiety poślubił Bogusław Adelajdę, córkę Ernesta, ks. brunszwickiego 1T).
Według Długosza 1S) Elżbieta (VIII. 7.) miała być jedyną córką {unica filia) Kazimierza W. z xVnny Gedyminówny. Wiadomość ta jest mylną. W dokumentach, dotyczących układu zaręczynowego Elżbiety z Ludwikiem Rzymskim z r. 1335 1:1) ta ostatnia nazwaną jest dwmkrotnie filia senior, a w układzie zaręczynowym z Janem bawarskim z tegoż roku "fi filia prognata i filia prógeniła; w czem dowód, że w r. 1335
Voigt, Cod. dipl. Pruss. III. nr. 33. — 2) Ibid. III. nr. 37. — 3) Mon. Pol. II 635. 679. — 4) Emler, Font.
rer. Boh. IV. 528. — 3) Mon. Pol. II. 635. — 6) Pomerania, wyd. Kosegarten I. 385. — "<) Sechs Biicher v- alt. Pommerl.
254. — 8) KIcmp in-B iii ow, Stammtafeln tabl. 3. — 9) Cohn, Stammtafeln tabl. 46. Co do małżeństwa z Kunegund.ą por.
VIII. 8. — 10) Ibid. tabl. 45. Co do daty urodzin 1329, którą Cohn podaje z pytajnikiem, która jednakowoż jest pewną. por.
Boczek, Cod. dipl. Moraw VII. nr. 90 i Emler, Font. rer. Boh. III. 361. — U) K1 e m p in - B ul o w, Stammtafeln tabl. 3. —
12) Ibid. tabl. 3. Cohn, Stammtafeln tabl. 147. — I3) Bałt. Stud. XXV. 140. — 14) Ibid. XXV. 121. — 13) Cohn, Siamm-
tafeln labl. 146. 147. — 16) Bałt. Stud. XXV. 121.— 17) KI e m p in-B ii 1 o w, Stammtafeln tabl. 3; Cohn, Stammtafeln tabl.
147. — 18) Hist. Pol. III. 194. — 19) Kod. dypl. Wielk. II. nr. 1147. 1148. — 20) Boczek, Cod. dipl. Moraw VII. nr. 90.