0092

90

O KLEJNOCIE

Witałeś tegoż króla z pocztem dość ozdobnym,

Onemu lidejskiemu w dostatku podobnym.

Pomnię na interregna, lam jakoć służyło,

Boć na wszem śmiałość równą z Lakony czyniło.

Gdyś onemu Tergienie to powiedział z fukiem,

Mówiąc o wolność miłą z nim z ogromnym hukiem:

Bogdaj brachu ty i ja pierwej marnie zginął,

By tylko ten przypadek zły ojczyznę minął,

Którego jej ty życzysz dla prywaty swojej.

I to, mój zacny hrabia, jest w pamięci mojej,

Jak cię pani fortuna w rząd dziadów twych brała,

Gdyć po śmierci Fierleja województwo słała.

A potem i po śmierci także Mieleckiego,

Wabiła cię na stolec państwa krakowskiego.

W więtszejeś wadze miał klucz podkomorski złoty,

Któryć król Henryk posłał był dla twojej cnoty.

Ten potem król gdy z Polski tajemnie ubiegał,

Iż cię ten jego fortel nikczemny dolegał,

W pięć godzin wybieżawszy po nim w ślady one,

Chociaż miał na to konie dobrze rozsadzone,

Doszedłeś go za Pszczynem, chcąc gi (go) nazad wrócić, Onycb niebacznych myśli jego zaraz skrócić.

Lecz swemi przysięgami i swą powolnością,

Wymknął się z ręku twoich z wielką układnością.

Żegnając cię krew swą pił, coć przez to znać dawał,

Że cię przedniej szym z krewnych swych w sercu wyznawał.

Tenże król Henryk ujeżdżając z Polski, żadnemu Polakowi tego się zwierzyć nie chciał, tylko tę kartkę do tegoż Tęczyńskiego zostawił, której jest sens w te słowa:

Hmricus Dei gratia Galliamm et Poloniae rex, dux magnus Litva-niae, Russiae, Prussiae, etc.

Ulustris et magnifice domine, sincere nobis dilecte, non sponte guidem, sed coacti et cogente rerum necessitate, in Franciam nunc maxima cum celeritate proficisci-mur, ex literis enim serenissimae reginae matris nostrae, quas hodie sub tempus coenae accipimus, intelleximu$ eo statu esse res gallicas, ut wisi expeditis eguis illuc advolavero, omnino de illo nostro regno actum sit. Idem guogue scriptum est ad me, ab omnibus Galliae proceribus ac primariis viris, guamobrem cunctan-dum minime esse miki putani, ne miki ipsi in re tanti momenti defuisse mderer. Discessum vero nostrum tacitum esse, operne praetium fuerit, propter incommoda itineris; novit enim sincer. nestra ingenia Germanorum et guanto odio proseguan-tur catholicos omnes. Quid autem nunc ex sincer. nestra expetam et expectem, nobilis et generosus vir d. Danseus consiliarius meus exponet nobis. Cui ut fi-dem adhibeatis, nehementer rogo. Hoc unum tantum addam hac posteriori epistołae parte, te eum esse, guem ego summopere amavi, guem plurimum feci, et cujus vi-cissim amicitiam et benenolentiam erga me sempitemam esse cupio. Bene naleat sine. nestra. Datum Craconiae raptim, XVIII Junii. Henbicus Rex et caet.

Do tegoż listprzezKrzysztofaWarszewickiego, sekretarza, pisany w te słowa: