0497

LEWART.    497

szy i insze insygnia do tego potrzebne, z kościoła wyniść chciał. Tak był Pau Bóg zatwardził w tej mierze serce jego, jako onego Faraona.

Wszakoż dla onej stałości jego i miłości statecznej przeciwko rzpltej, nie przepo-mniał Pan potomstwa jego. Bo opuściwszy sektę Kalwinową omylną, przy powszechnej a prawdziwej wierze zostali. Umarł ten dobry senator, obrońca i miłośnik rzpltej roku 1574, dwudziestego ósmego dnia kwietnia, w Kocku dziedzicznem miasteczku ciało jego pochowano. Zostawił z Zofią Bonarowną kasztelana sądeckiego i wielkiego rządzce krakowskiego córką synów czterech: Mikołaja, Andrzeja, Jana i Piotra.

Mikołaj, wtóry syn Piotra wojewody ruskiego a rodzony brat Jana wojewody krakowskiego, kasztelan rawski, uczony, w wymowie alter Cicero, na posługach rzpltej wielkich bywał w poselstwach znacznych.

Andkzej syn trzeci Piotra wojewody ruskiego, kasztelan lubelski, starosta sędo mierski, który się z młodości na rycerskim cblebie schował, i w sprawach takich dobrze umiejętny był, roty znaczne z niemałym kosztem na wszystkie potrzeby koronne wywodził, w potrzebach bywał z Moskwą, z Niemcy i indziej, o czem ci potem historya powie, i tu na różnych miejscach o tern czytać będziesz. Zostawił z Srzeńską wojewody płockiego córką z domu Dołęga, dwie córki: Andrzejową Leszczeńską i Zbaraską wojewodziną trocką.

Mikołaj syn starszy Jana wojewody krakowskiego, na ten czas w roku 1583 był kasztelanem bieckim, starostą kazimierskim i referendarzem dwora królewskiego, ze wszystkich spraw dobremu senatorowi należących pochwalenia godny, był catholicissimus, zkąd możesz poznać wielkie initio, sapientiae, w rozsądku obojga prawa biegły, w poselstwach znacznych bywał, jako do Francyi po króla Henryka. Potem do Wiednia do Maxymi-liana cesarza od stanów koronnych. Miał za sobą Helżbietę Li gę ziankę starodawnej familii Półkoziców, po której wziął niemałą majętność, z którą potomstwo już miał córeczki minorenes i syna Jana, który się urodził w roku 1583.

Drudzy bracia jego wyżej pomienieni, naukami i objeżdżaniem, ziem postronnych bawili się na ten czas.

Od tegoż domu dzielnicami oderwane te domy były jako naprzód:

Dom Konarskich w sędomierskiem województwie, z którego wspominają akta i listów wiele jednego sędziem onego województwa.

Dom fflarkuszcwskich, którego już nie stało, ostatecznym potomkiem była Kazanow-ska, sędzina łukowska.

Dom leglewskieh, z których jeden był podsędkiem lubelskim, co akta onego województwa wspominają. Brat jego drugi był chorążym onego województwa. Trzeci kanonikiem lubelskim.

Dom Broniewskich w województwie sędomierskiem, w powiecie radomskim.

Dom Krwackirh w tymże tam powiecie radomskim, którego też już męzkiej płci nie stało.

Do tegoż herbu przyjęt od tych wyżej pomienionych Firlejów Krzysztof Tre-tius, mąż uczony, sekretarz królewski, który in secta Cahinistarum między ministri był

Biblioteka Polska. Herby rycerstwa polskiego, Bartosza Paprockiego.    63