0705

705

KOTWICZ.

od gromu zmurował tamże w Płocku, aż potem był wzięt na arcybiskupstwo. Ten wielce był pożyteczny r. p. i kościołowi bożemu, quam contra Lutheranos haereses et alias pe-stes cum ope, tum opera, tum inoicto calamo egregie tutatus est. Nie był na arcybiskup-stwie dwu lat spełna, umarł w Krakowie 10 dnia maja w dzień bożego Wstąpienia o 10 godzinie, mając wieku pięćdziesiąt lat i cztery. Był wzięt po Macieju Drzewickim w roku 1535. Umarł w roku 1537, po nim został Jan Latalski z domu Prawdzie. O tymże pisał Janicius poeta te wiersze:

Omnia solus erat Critius, guem sorsgue, Deusąue Certahańt summis wincere muneribus.

Sors tandem indoluit, quod erat contempta sub illo,

Maturamgue virum sustulit antę diem.

Był to miłośnik wielki ludzi uczonych, i temu Janicyuszowi nakładał do Włoch na naukę, prze co ten wiersz napisał:

Heu, quae restituent misero miki saecula talem.

Ciało jego leży w Gnieźnie, o którym powieda epitaphium:

Iieoerendo in Christo patri domino Andreae Critio, archiepiscopi gneznensi, et incomparabili mro, de religione atgue r. p. bene merita, mullisąue naturae et ingenii doti-bus insigniter praediio, postremum hoc pietatis munus ab amicis, charissimam illius me-moriam retinen. positum. Mortuus anno ut supra.

Ten był pojednał cesarza Ferdynanda, czeskiego króla, z Janem królem węgierskim. Wiele ksiąg pamięci wiecznej godnych napisał, i pożytecznych rzeczypospolitej i kościołowi bożemu, ten w Pułtowsku biskupem płockim będąc dwór naprawił.

Piotr, brat Henryka wyżej pomieuionego, był starostą pyzdrskim i konińskim, od którego idą Dłuscy, z których wieku mego był znacznym i uczonym mężem Mikołaj Dłuski syń Andrzejów, po śmierci Piotra Zborowskiego wojewody i starosty krakowskiego był surrogatorem. etc. O rozrodzeniu przodków jego, czytałeś szerzej w Gniaździe Cnoty.

Kotwicowie w Wielkiej Polsce i w krakowskiem województwie, byli wieku mego ludzie znaczni; był jeden koniuszym króla Zygmunta, którego córka była za Branickim, starostą niepołomskim, o którymeś czytał pod Gryfem.

O Janie Kromno Kotw^ricu u Kromera czytaj list 542 w księgach dwudziestych czwartych.

W Wielkiej Polsce wiele domów znacznych tego klejnotu używa, jako:

Zgórscy, Hcniiiidowscy, lłilkowscy, Itryszkolscy, (łrodlińscy, Clołyccy u Międzyrzecza, Mę-żykowscy, z których wieku mego był Łukasz w grodzie krakowskim adolescens nobilis, etc.

W Pułtowsku epitaphium na grobie wspomina Macieja Kaleckiego temi słowy:

Reoerendus dominus Kuleczki, cantor plocen., praepositus pultooien, canonicus wil-nm., parochus maco den., secretarius regius, vir singulari eniditione, humanitate, munifi-centia in suos et egenos, vixit annis 78, mensibus octo, diebus totidem, óbiit penultima Decembris anno 1576.

89

Biblioteka Polska. Herby rycerstwa polskiego, Bartosza Paprockiego.