0929DRUK00001791

ROZDZIAŁ VIII.

PRECESJA I NUTACJA.

84. Ekliptyka epoki t. Widzieliśmy w ustępach poprzednich, że spólrzędne gwiazd ulegają, rozmaitym zmianom pozornym; przyc zyną tych zmian są warunki, w których znajduje się obserwator, wy /maczający⁷ te spólrzędne. Analizując źródła tych zmian oraz ich przebieg i wielkdMj nie zastanawialiśmy się nad pytaniom, .ozy spólrzędne nie ulegałyby zmianom, gdyby nie istniało to źródło, którego wpływem na spbłrzędne właśnie się zajmowaliśmy. MolnSi było tak pq£tępowa<Saponieważ ewentualne zmiany wartości spoi rzędnych, z inijyeh źródeł pochodzące, nie mogłyby wpłynąć na badane zmjany w ten sposób, aby zmieni?; ich charakter lub prz\ błiżoną wielkość-

Obecnie zajmijmy się pytaniem, czy spólrzędne gwiazd miałyby wartość stalą, gdyby nie istniały te przyczyny zmian, któremi zajmowaliśmy się w rozdziałach V, VI i VII.

W założeniu, że gwiazdy w przestworzu zajmują położenie niezmienne, warunkiem koniecznymi niezmienności spólrzędnymh gwiazd, odniesionych do danego układu, byłby ten_Ł aby tak&e układ spólrzędnych oo Ido swego położenia był niezmienny'.

Jednakże już w⁷ ust. 27 było zazuaczouJL że układy spól-rzędnych, stosowane w astronomji, zmieniają swe położenie, ęp pociąga za sobą zmianę spólrzędnych gwiazd. Sprawa ta będzie przedmiotem rozważań niniejszego rozdziału.

Ziemia podlega przyciąganiu przez wszystkie masy układu planetarnego według prawa N e w t o u a. Przyciąganie to powoduje perturbacje w fiu bu jej dokoła słońca, które polegają na tem, że elementy⁷ drogi ziemskiej ulegają zmianie.. Zmieniają