0929DRUK00001731

419

PRECESJA I NUTACJA

zawsze w płaszczyźnie koluru stanowisk i tworzy z osiąeklip-tyki epoki 4 stały kąt s_m°, zakreśla wskutek obrŚtu koluru powierzchnię.‘stożkową dokoła osi -ekliptyki epoki 4- Okres tego

860°

obrotu wynosi oe£vwiśoie SP

= 257.3 stuleci juljańskieh.

Gdybyśmy odnieśli położenie średniego bieguna świata do bieguna ekliptyki tej samej epoki, to ruch bieguna byłby bardziej skomplikowany. Odległość bieguna świata e-poki t od bieguna ekliptyki tejże epoki wynosi s„„ a kąt, zakreślony przez biegun świata dokoia bieguna ekliptyki, wynosi Gdy zamiast s_m i y-n, przyjmiemy wartości przybliżonlf-

(acfl

P J —    + Pi (t — 4‘i W =^(t— 4),

to widzimy, że biegun średni świata dokoła bieguna ekliptyki zakreśla w ciągu stulecia juljańskiego kąt Sj = 5024".6i, i w tym samym czasie zbliża się do bieguna ekliptyki o kąt = 46".84.

360°

¹ 5,

= 257.9 stu

Okres obiegu bieguna jest w tym przypadku P' ■.

leci juljańskieh.

Przyjmując, że w ciągu,całego okresu P' spółc-zynnik ^ zachowuje wartość stalą, znaleźlibyśmy, że w okresiiBrym bieguny A i B zbliżyły się do siebie o przeszło 3°. Nie jest to zgodne z teorją, która wykazuje, wzór na s_m nie poaiada ważności na nieograniczone okresy czasu. Ta sama uwaga dotyczy wszystkich wzorów, postępujących według pbtęg czasu.

Okres P nazywany bywa często wielkim rokiem Platona.

94. Ruch prawdziwego bieguna świata. Położenie płaszczyzny prawdziwego równika świata w epoce t określone jest przez wzory (200), mianowicie

S* = $m -j^- ^ p 4 = 4'm “f^-

Najistotniejszą cześć^- wyrażeń na ~Zp i 2q, określonych przez wzor£(-228)i (224), stanowią pierwsze ich wyrazy. Oznaczmy dla krótkości

(ap)

9".210 =    — 17".234 =

27*