413
PRECESJA I NUTACJA
i to odpowiednio stalą jHerasji księ.źyćsowo-ślonecznej, precesji planetarnej i precesji ogólnej. Z postaci tych spółczynników widzimy, że stale precesji nie są w istocie wielkościami bezwzględnie stałemi, ale powoli zmieniają śię wraz z epoką początkową. Wartości tych stałych różnią się też nieco zależnie od tego, czy za jednostkę czasu obrany został rok jurjański, czy teł zwrotnikowy.
Zestawiamy waf®śc|'tyeh trzech stałych precesji dla dwóch różnych epok początkowych i przy zastosowaniu za jednostkę czasu raz roku juljańskiego i drugi raz roku zwrotnikowego.
Epoka początkowa 1850.0 1900.0
Jednostka czasu Kok julj. Rok zwr. Rok julj. Rok zwr.
Stała precesji ksież.-słon>U 50".36»5 5CW684 • 50".3720 50".3709 Stała precesji przez plan. (|jl) 0".1342 0". 1342'’ 0".1247 0".1247 Stała precesji ogólnej-(;/./«) 5fe".2464 50".2453 50j£&75 50".2564.
92. Wartości iiczbowe spółczynników wyrazów perjodycznych. Stała nutacji. Wyrazy perjodyczne, oznaczone przez I /> i lq we wzorach (200), zasumowanjp. określają wartości nutacji księży eowro-Slone<2znej odpowiednio w długości i pochyłości. Wyrazy te zależą od następujących argumentów: 1) średniej długości węzła, wstępującego drogi księżyca <0,, 2) średniej długości siońca Lq, 3) średniej długości księżyca Lą, 4) długości punktu przyziemnego drogi słońca 1Iq, 5) dlugoSsęi Bunktw przyziemnego drogi księżyca lig. Różnica Lq — nQ = M& jest to anomalja średnia słońca, różnica Ag— lig = 71/« .jest.'to anomalja średnia księżyca.
Podajemy wyrazy nutacji według pracy S. New comba p. t. Sur les formułes de mitation, basees sur les decisions de la conference de 1890, ogłoszonej w Bali. Astr. t. XV, str. 241. Argumenty wyrazów oznaczone są sposobem, przyjętym przez B. A. J. począwszy od r. 1916.
Wartości spółczynników odnoszą się do epoki 1900.0; występująca we ozorach litera 1 oznacza LĘizbę stuleci juljańskich, która upłynęło od epoki 1900 styczeń 0.0 czasu średniego green-wicliskiego.