0929DRUK00001712

500

ROZDZIAŁ X, TjfST. 111

f Gdy wzór na r, napiszemy w postaci

v; = 0 — a„/,    (278')

to możemy powiedzieć, źe 4 jest katem godzinnym pewnego punktu na niebie, którego wznoszenie proste jest cl,,’. Otóż tak określony kąt godzinny nazywa się czasem średnim słonecznym, a oliwiła, w której r, = 0°, określa się jako średnie południe. Z porównania wzorów (2781 i (276'") przy uwzględnieniu wzoru (278') wynika, że jfflt

^am — ^a©' +    (t~ 4)² “t^-    (?’)

albo

(279)

= ©»/' J‘\ “1- ($' “1- dl -(- Sj ) 4) 4~ ftif — 48^J “1-p Sol s.

Gdy jeszcze o„/ = 0, to punkt, Określony przez spólrzędne a„/ i o„', nazywa się słońcem średniem. Możemy więc teraz powiedzieći, że średniem południem jest chwila górowania średniego słońca,-'k ‘dza$ średni słoneczny równa się kątowi godzin nemu średniego słońca.

Widzimy zo wzoru (279), że wznoszenie proste- średniego słońęA nię w^rzn\sta proporcjonalni^ Ylo czasu z powodu w \ razu drugiego Stopnia i wyrazów" periodycznych; pomimo to różnica 6 — a> t. j. v), ina postać-, określoną przez wzór (278).

Oznaczmy jeszcze

ń₂ [t —    — Z,    (280)

to jest

&.£,' = <x_m’Z, r_l = i)-\-Z.    (281)

Funkcją Z, określona przez wzór (280), nazywa się równaniem czasu (ust. 42). Gdy wartość tej funkcji w czasie t jest znamy, to według' wzoru ffljl) można też znaleźć r_h gd\ zna.ne jest ń, lub też znaleźć -©-, gdy znane jest r_t.

111. Doba słoneczna prawdziwa i średnia. Okres czasu, w którym kąt-łl wzrasta o 360°, nazywa się prawdziwą dobą słoneczną.