0929DRUK00001723

ASTRONOMICZNA RACHUBA CŻASU 511

Wobec tego średnia długość punktu przyziemnego sLo§ca iv epRie t, liczoua od średniej równonocy epoki 19G0.0> ma wartość

₍;n j=- 281° l.T 15".0 + U63"^8 (t—1₀) + 0".5!$'(*— t₀)*. (as)

"_Ł Iiaic.i zn;ijdu|emy

./i + C, =2.16b".28 -f 502T|j75 = U189".0i3,

,/₂ -f % = 0".519 + l".l 11 = 1".630;

a zatem średnia długość punktu przyziemnego w epoy#j t, liefeona od średniej równonocy tojże epoki', gdy 7₀ = 1900.0, jest

ri₃ = 281° 13' 1 b".0 + 6l89".03 (t— t₀) + l".t>3j/— t₀Y². (at>

Odstęp czasu tu, jak wszędzie poprzednio, wyrażony jest w stuleciach jułjańskicli.

114. Miesiąc gwiazdowy, zwrotnikowy, anomalistyczny, smoczy i synodyczny. Okresy czasu, których podstawą jest obieg księżyca dokoła ziemi, nazywają się ogólnie miesiącami. Jako jednostki czasu nie mają one takiego znaczenia, jak doba lub ręk. lecz mają dosyć duże zastosowanie w chronologji; pozatem zaś zasługują mi uwagę, jako ważne okresy astronomiczne. Zajmijmy się dokładną definicją tych okimów.

(/znaczmy przez C,„° średnią dltigos^ księżyca V, opocW/,,, przez cpg kąt, o który średnia długość, księżyca, liczona od stałej równonocy opoki wzrasta w jednostce czasń, a przez (£„4 średnią długość księżyca w epoce t, Liczoną od średniej równo-noćy epoki 7₀; je* wA, podobnie jak dla słońca,

«£„,) =    + (cp_c + Ai) (t - *) + h₂ (t - t₀)² + P. (au>

W tym wzorze ł»Ą i h_ź są stalemi spólczynnikami, a P oznacza ogól wyrazów perjodycznych, występujących w wyrażeniu długości (£,„).

(Izuaczmy dalej przez średnią dlugóSć księżyca w epoce t, liczoną od równonocy epoki t, to jest -

Si= C,„ ¹ + (cpg; -J- ńi + §i) (t — t₀) -j- {h₂ -j- 8₂) (t — t₀) ² -f-P^r- (aw)