118

Dasz ów. Pałac«

DASZÓW.

Nad Sobem, na Ukrainie, mamy Daszów.

Terowa pogranicze od Kozaczyzny i Tatarów, co swego czasu pokryte było zwartą linją borów.

W borach nieraz zapadał Tatarzyn i miesiącami tu się ukrywał, żywiąc konie trawą, a siebie końmi.

W borach owych przepływa Sob, śród sterczących głazów i skał, nad Sobem uprzednio były horodyszcza i strażnice, potem powstał tu zamek obronny, do Korowajów wówczas należący.

A gdzie zamek stary, tam musi być podanie i legenda. Lud więc prawi dziwa o Korowaju, co zakochał się w zaczarowanej księżniczce,

jeździł do księżniczki miedzia

mieszkającej po drugiej stronie jeziora i

nem saniami po wodzie.

Dotąd lud ukazuje na jeziorze drogę, niezarastającą szuwarem, a zwaną „drogą Korowajową“.

Za czasu Korowajów zostaje Daszów doszczętnie zniszczony przez

Tatarów, pozostają jeno zgliszcza i pustkowie, wtedy tu przychodzi! po Korowajach kniaź Janusz Zbarazki, a po Zbarazkim Konstanty Wiśnio-wiecki.

119