94297301

FIZY0LOGIA PKZEWODU POKARMOWEGO 257

jest ten sam, jaki się otrzymuje z sumowania 2 krzywych wydzielania u zwierzęcia pozornie karmionego i krzywej wydzielania, gdy pokarm zostaje wprost wprowadzony do żołądka bez wiedzy zwierzęcia, a i d są identyczne. Również jeżeli tę samą ilość kawałków mięsa, mających tę samą wagę, raz wkładamy do żołądka tak, ażeby zwierzę tego nie zauważyło, drugi raz tę samą ilość wprowadzamy do żołądka także bez wiedzy zwierzęcia, innem zaś mięsem karmimy w sposób domniemany, to jakkolwiek obie ilości mięsa ulegają strawieniu i obie tracą na wadze, jednakże druga traci nie porównanie więcej niż pierwsza.

Możemy otrzymać i wykreślić krzywe również dla rozmaitych pokarmów, badając w ten sposób tak wpływ jakości, jako też

Ryc. 97, według Pawłowa.

ilości pokarmów. Badania Pawłowa, następnie innych autorów wykazały, że krzywe takie są niejednakowe i dla każdego rodzaju pokarmów są inne. Takie charakterystyczne krzywe przedstawia ryc. 98.

Z krzywych tych widzimy, że nie tylko przy każdym pokarmie otrzymuje się różne ilości soku, lecz każdy pokarm posiada także swoją charakterystyczną krzywą wydzielania się soku. Jeżeli oznaczymy siłę trawiącą soku jedną z metod, które były podane wyżej, n. p. sposobem Metta, również znajdziemy, że każdy pokarm i pod tym względem się różni (ryc. 99).

Jak z krzywych widzimy, sok najsilniejszy wydziela się jpod wpływem chleba, stosunkowo naislabszv pod wpływem mleka. Inne

Fizyologia człowieka II.    17