W przypadku cewki skupionej z każdym ze zwojów skojarzony jest ten sam strumień, a więc strumień skojarzony z cewką obliczamy z zależności:
y/=
Indukcyjnością własną cewki L nazywamy stosunek strumienia ^wytworzonego przez prąd płynący w cewce i skojarzonego z cewką do prądu /, który ten strumień wytworzył.
L = — /
¥
O dwóch cewkach możemy powiedzieć, że są sprzężone magnetycznie, jeżeli strumień magnetyczny wytworzony przez prąd płynący w jednej cewce choć częściowo obejmuje drugą cewkę.
Indukcyjnością wzajemną M dwóch cewek nazywamy stosunek strumienia magnetycznego 'Fn wytworzonego przez prąd l\ płynący w jednej z cewek, skojarzonego z drugą z cewek do prądu, który ten strumień wytworzył.
M =-
Miarą stopnia sprzężenia magnetycznego dwóch cewek o indukcyjnościach własnych Li L2 jest współczynnik sprzężenia magnetycznego:
k=-
M
Współczynnik sprzężenia magnetycznego może przyjmować wartości z zakresu 0 < k < 1.
Zjawisko indukcji elektromagnetycznej
W 1831 r. Michael Faraday odkrył prawo indukcji elektromagnetycznej, które można sformułować następująco:
Zjawisko indukcji elektromagnetycznej polega na powstawaniu napięcia indukowanego, inaczej siły elektromotorycznej, w uzwojeniu przy jakiejkolwiek zmianie strumienia magnetycznego skojarzonego z tym uzwojeniem i zapisać matematycznie:
AW _ nA0 A t At
Znak minus w równaniach wynika z reguły Lenza akcji i reakcji zwanej regułą „przekory”. Możemy wyodrębnić trzy szczególne przypadki zjawiska indukcji elektromotorycznej:
1. Indukowanie siły elektromotorycznej e w przewodzie o długości / poruszającym się z prędkością V w polu magnetycznym o indukcji B - siła elektromotoryczna rotacji.
Jeśli przewód porusza się w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku linii sił pola magnetycznego, to wartość siły elektromotorycznej rotacji wyznaczamy z zależności: e = Blv
Jeżeli kierunek wektora prędkości V i wektora indukcji B tworzą kąt a, to wartość siły elektromotorycznej rotacji wyznaczamy ze wzoru: e = Blusina
2.
Indukowanie siły elektromotorycznej w cewce (przewodzie) o indukcyjności własnej L na skutek zmian prądu w niej płynącego nazywane zjawiskiem indukcji własnej.
Siła elektromotoryczna indukcji własnej (samoindukcji)
eL
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"