FizykaII25901

253

I

⁺egc otworu, nareszcie, że przez prostą rurkę otwartą widzimy odległe przedmioty, a przez kizywą ich nie widać. Linię prostą, wzdłuż której wrażenie światła na oko nasze odbywa się, nazywamy promieniem światła. Więcćj promieni, razem wychodzących z miejsca świecącego, zowie się wiązką światła. Ona albo się składa z promieni równoległych, jeśli oddalenie ciała świecącego jest niezmiernie wielkie, jak np. słońca, a tćm bardzićj gwii ,zd od ziemi, albo z promieni rozbieżnych, jeśli to oddalenie jest małe. Ciała świćcące wysełają zaś z wszystkich punktów swoich promienie prostolinijne, które rozchodzą się jak gdyby ze środka kuli we wszystkich kierunkach, póki albo nie natrafią na przeszkodę, którćj przeniknąć nie mogą, albo nie zmienią swego pierwotnego kierunku, co właśnie przy przejściu z jednego ciała przezroczystego w drugie innćj materyalnćj Przyrody lub gęstości następuje.

§ 44. Skutki rozchodzenia się światła w liniach prostych.

1) Cień i przycień czyli półcień. Jeżeli promienie światła, wychodzącego z punktu świetlnego S, (Fig. 113) padają na ciało nie-

Fig. 113.

s

przezroczyste, musi za niem powstać ciemna przestrzeń, cieniem nazwana, do której, biorąc rzecz geometrycznie, żaden promień światła dostać się nie może, gdyż pierwsze promienie, nie powstrzymane przez ciało, stojące im w drodze, są dopiero te, które się jego krawędzi już niedotykają. Styczne, z punktu S do kuli na rysunku poprowadzone, odgraniczają, jak widać, przestrzeń ciemną za kulą od reszty przestrzeni, w której wszędzie punkt iS widzieć można. Jeżeli zaś ściana ciała nieprzezroczystego, którćj przecięcie pionową płaszczyzną wystawia linia MN (Fig. 114 na nast. str.), otrzymuje światło od innych jeszcze punktów świecących, jak s, s', s''...., wtedy powstają za niem ciemne przestrzenie xMNy, x' M Ni/, x"MNy",____tym pun

ktom odpowiednie, do których się jednak światło w części do