421
oczne o o jećnśj lub dwóch soczewkach, pełniących służ-p lupy. Ponieważ przedmioty, którym się mamy przypatrywać, 1 zpwsze znajdują się w jednej odległości, zatśm obydwa te ■’ e, ckdła powinny być tak urządzone, aby mogły zmieniać Jzajemną odległość od siebie. Do tego służy pręt śrubowy mn, ' a icy się obracać- za pomocą główki n i prowadzący ze sobą Przy"ząd, na którym źwierciadełko V jest osadzone. A że także odległość wyraźnego widzenia nie jest dla każdego okajednakową,, Wl§c i obraz b powinien módz znajdować się w różnych odległo-sęiach od szkła ocznego. Aby temu zadość uczynić, rozsuwa się leż i rurka z przyrządem ocznem za pomocą odpowiedniej śrubki.
Teleskop Cassegraina różni się tem od opisanego, że zamiast. zwierciadła wddęsłego V mieści w sobie zwierciadło wypukłe, , - _ ustawione względem wielkiego zwierciadła, iż promienie Swiatła, od tamtego odbite, pierwej na nie padają, zanim pierw-Szy obraz powstać może. Wskutek tego są one po tem drugiem °dbiciu mniej rozbieżnemi i tworzą odwrotny obraz rzeczywisty l)rzed szkłem ocznem, które tu działa, jak prosta lupa. W obu łych teleskopach patrzy się oko wzdłuż rury w tym samym kierunku, w którym i bez niej na przedmiot obserwowany spoglą-Mąją one jednak tę niedogodność, iż brakuje im właśnie Sr°dkowej części zwierciadła, która daje najczystsze obrazy. Tę zuaczną w’adę usunęli Newton i Herszel w swoich teleskopach.
%. 234 wyobraża podłużne przecięcie teleskopu Newtona. "derciadło wklęsłe «5>VS, na końcu rury umieszczone, dałoby w a
0 raz dalekiego przedmiotu, lecz promienie światła, odbite od niego, zatrzymuje płaskie zwierciadło/;, nachylone do osi rury ‘ wklęsłego zwierciadła pod kątem 45°, odbijając je tak na bok, uiejscu b powstaje istotnie obraz onego przedmiotu, wi-