598
wietrzu, jest w takich miejscach już na ciałach kulistych nierównie wydatniejsze, chociaż — E na nich rozpostarta. Fig. 330 wystawia tak zwane jajo elektryczne, służące do okazania
światła elektrycznego w rozrzedzo-nem powietrzu. Na obu końcach elipsoidalnego naczynia szklannego znajdują się szczelne oprawy mosiężne; dolna, zaopatrzona kruczkiem h i wewnątrz metalowym pręcikiem z mosiężną kulką a, daje się przyśrubować do pompy pneumatycznej,' którą się powietrze w onem naczyniu rozrzedza; przez górną zaś oprawę przechodzi szczelnie dłuższy drut z obrączką o na, jednym, 'a kulą b na drugim końcu. Drut ten daje się w górę podciągać i na dół spuszczać, przez co odległość między obydwoma kulami według woli zmieniać można. Rozrzedziwszy powietrze w tym przyrządzie, rozprzestrzenia się elektryczność w calem wnętrzu jaja i napełnia je pięknem światłem, które' zdaje się w pe-wnem drżeniu zostawać i ciemnemi liniami jest poprzedzielane. Wpuściwszy do niego trochę powietrza przez kruczek, światło staje się mniej roz-lanem i tworzy między kulami a i b purpurowe luki światła, które coraz bardziej znikają, im więcej powietrza wnijdzie do naczynia, aż się nakoniec tylko zwykłą iskrę elektryczną widzi. Drugi przyrząd tego rodzaju wraz z pięknym, we wirujące warstewki ułożonym, światłem elektiycznem wystawia fig. 2 na 1 abl. X. Jestto szklanny dzwon na talerzu machiny pneumatycznej, opatrzony na wierzchu mosiężną oprawą, należycie zamykającą i przebitą w samym środku dla przyjęcia szczelnie przechodzącego druta mosiężnego z taką samą kulą, jak w jaju elektrycznem. Jeśli górna kula ma ciągle silne napięcie -j- E