FizykaII78201

FizykaII78201



776

jednej płaszczyźnie leżących; i wystawia moc strumienia w cząstce, mającej długość 5; i' w cząstce drugiego strumienia, mającej długość s'\ r odległość punktów środkowych tychże cząstek, a nareszcie e, 3, i?' odpowiednie kąty, które te cząstki, należycie przedłużone, robią ze sobą i z linią łączącą ich punkty środkowe. Jeżeli te cząsteczki są równoległe i jednostronne, a przj-temprostopadłe do linii, która łączy ich punkty środkowe, wtedy

i i*

« = 0, 3 = 3' = 90°, a R — ~.ss\ II)

1 "i    ,

t. j. okazuje się przyciąganie zgodnie z prawem pod (I) na drodze doświadczenia wykrytem. A że cos 180® = — 1, powyższe

wyrażenie przybiera postać R= — — ss' w tym razie, gdy

obydwa strumienie równoległe idą w przeciwne strony; zatem kąt « — 180° wskazuje na ich wzajemne odpychanie się. Dla cząstek nareszcie tego samego strumienia mamy

t = 0, 3rr A' — 0, a wyrażenie I). dając

R = ~'h~SS>, III)

wskazuje podobnież na odpychanie i to o połowię mniejsze, niż w powyższym wypadku. Stwierdzenie teoryi Ampera doświadczeniami było zrazu niedostateczne, raz dla tego, że narzędzia przez niego użyte były jeszcze bardzo niedokładne i dla wlel-kiego oporu tarcia do mierzenia sił tu czynnych całkiem nieprzydatne, a potem, że, tylko z całemi strumieniami, a nie z cząstkami onych doświadczenia robić można, chcąc uzasadnić prawo, odnoszące się do wzajemnego działania na siebie pierwiastkowych cząstek dwóch strumieni elektrycznych. Tę niedostateczność uzupełnił Wilhelm Weber, obliczywszy najprzód całkowite działanie dwóch krążków elektrodynamicznych na siebie, jak ono z teoryi Ampera wypaść powinno, a potem stwierdzając otrzymane rezultaty przez próby miernicze za pomocą aparatu, bardzo delikatnie zbndowanego, w którym opór tarcia przez zawieszenie jednego krążka elektrodynamicznego na dwóch cieniuchnych srebrnych drucikach nadzwyczaj pomniejszył, używszy je za przewodniki strumienia elektrycznego do’tegoż krążka. Tak zawieszony krążek nazwał on dwunitkowym, a cały aparat elektrodynamometrem. Z prób Webera okazało się: 1) że siła


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
FizykaII84701 841 wnego celu potrzebna jest moc strumienia większa niż E W przez powiększenie ilośc
FizykaII73001 724 zmiennym, gdyż tylko w takim razie moc strumienia wszędzie ta sama została. Przy
geolog lab04 •    wyraźną - zaznacza się zwykle w jednej płaszczyźnie, zwykle występu
Slajd44 (71) •    Orbity planet leżą w przybliżeniu w jednej płaszczyźnie •  &nb
img002 u JRUSZTY P RZEC U BO WE Ruszty są konstrukcjami składającymi się z usytuowanych w jednej pł
img279 A) Nośność obliczeniowa na docisk sworznia w jednej płaszczyźnie ścinania (na jedno cięcie),
skanuj0088 4 logopedycznej wystrzec się takich pomyłek, jak traktowanie na jednej płaszczyźnie na pr
22729 Slajd44 (71) •    Orbity planet leżą w przybliżeniu w jednej płaszczyźnie • &nb
WM002 siły działają w jednej płaszczyźnie, zwanej płaszczyzną sił, będącej jednocześnie płaszczyzną
Zadanie 1/8 Punkt porusza się w jednej płaszczyźnie. Znaleźć: 1)    równanie toru
Slajd7 Przedmiot symetryczny w jednej płaszczyźnie -otwory zajmują mało miejsca - rzuty odwzorowane
064 3 z dwoma orbitalami p i tworzy się trzy równoważne w iązania o. tworzące ze sobą. w jednej płas
CCF20101219003 (5) 7.    aby siły zbieżne leżące w jednej płaszczyźnie były w równow

więcej podobnych podstron