FizykaII78401

778

"w tym ostatnim drucie chwilowy strumień, mający kierunek przeciwny kierunkowi strumienia istniejącego w drucie B\ każde zaś pomniejszenie tego działania jest przyczyną powstania w drucie- A strumienia chwilowego, którego kierunek zgadza sie z kierunkiem strumienia w drucie B. Strumień w drucie B zowie się głównym, czyli indukującym; strumień zaś powstały w drucie A przez indukcyę, strumieniem pobocznym czyli indukcyjnym. Do wykazania tych wszystkich skutków i uzasadnienia praw elektryczności indukcyjnej, służy cewka galwaniczna, czyli tak zwany elektro-dynamiczny krążek lub wałek indukcyjny, albo po prostu induktor, który otrzymujemy nawijając na wałek drewniany nakształt śruby dwa miedziane druty, jedwabiem odosobnione, jeden cienki i kilkaset stóp długi, a drugi krótszy i nieco grubszy {Fig. 431). Końce Ił i r tego drugiego

łączą się z biegunami stosu galwanicznego; a końce G, s pierwszego z multiplikatorem czyli galwanometrem, albo tem ciałem lub przyrządem, z'którym doświadczenia robić mamy■ Chcąc sprawić wstrząśniecie iv muszkułach i nerwach, przyczepia się do końców drutu po wypuszczeniu galwanometru małe wałki metalowe, które mokremi rękoma chwycić należy, podczas gdy główny strumień stosu rychło po sobie następujących przerw wskutek włączenia przyrządu Ritchego doznaje. Do powstania strumieni indukcyjnych nie koniecznie potrzeba, aby zwoje drutu głównego i pobocznego leżały na tćj samej cewce obok siebie, lecz przeciwnie mogą one być nawinięte na dwóch cewkach odrębnych, z których jednę można wsuwać w drugą, jak to widać na rysunku {Fig. 432 na naU. sir i), gdzie razem stos, obie cewki, jedna w drugiej, i galwanometr są przedstawione w należytem połączeniu ze sobą. A jest cewka poboczna czyli indukcyjna, utworzona z cienkiego, ^l/₂ mm. w średnicy mającego drutu miedzianego, owiniętego jedwabiem, B zaś cewka główna czyli indukująca, utworzona z drutu 2 mm. grubego, dająca się wsuwać do wnętrza cewki pierwszej. Połączenie