840
/
z oporem W, istniejącym w samym stosie, a następnie, że ów opór jest znown bardzo mały. W pierwszj m razie nietylko W, ale także n H można wobec tak wielkiego oporu w w powyższych wyrażeniach 2) i 3) całkiem opuścić; poczem.otrzymamy E nE nE E
^ nw to ’
t. j.
S' = TtS, a 8" = S.
Przy wielkim oporze przewodzenia w łączniku, zamykającym stos, powiększenie więc powierzchni płyt elektrobodźczych zostaje bez wpływu na moc strumienia tego stosu, zwiększenie zaś ilości ogniw' podnosi moc jego w' tym samym stosunku, w' jakim ta ilość rośnie, wszakże do pewnej tylko granicy. Jeżeli zaś w a nawet nw jest w porównaniu z oporem W ilością bardzo małą, wmwmzas można położy ć z przybliżeniem
E nE E nE
8 —--- 8’ ----=- 8" —-
W ’ nW - W ’ “ W ’
czyli 8'—8 S"'= nS]
w tym więc ostatnim przypadku powiększenie ilości ogniw' nie
pomaga wcale do podniesienia mocy strumienia, a tern samem
i skuteczności stosu, ale za to zwiększenie powierzchni płyt
elektrobodźczych Stopniuje moc jego w' tym samym stosunku.
To samo o kolumnie termoelektrycznej powiedzieć można.
Ponieważ w' wyrażeniu 2), które także w następującej formie
E
8' = —- ■
W+~
n
wrystawić sobie w'oino, w razie rośnięcia ilości n w nieskończoność, wartość ilości 8‘ coraz bardziej do granicy E
— = 8 zbliża się, a nigdy tejże przekroczyć nie może, więc
największy skufek, jaki osiągnąć można przy wprowadzeniu do stosu pewnego oporu łącznikowego w przez powiększanie liczby
E
ogniw'jego, musi być zawsze nieco mniejszy od ilośri — — a1?,
t. j. od skutku, odpowiedniego mocy strumienia który jedno tylko ogniwo tego stosu, zamkniętego łącznikiem prawie bez oporu, wywołać jest w stanie. Jeżeli przeto do osiągnięcia pe-