980
będącym przedłużeniem osi rzeczonego kółka zębatego, to do góry, to znowu na dół poruszać się może. Kiedy koło szalone wiekszćj chyżości nabędzie, niż machina mieć powinna, zaczyna ów krążek, a z nim i pręt «, utrzymujący wahadło F, prędzćj się obracać. Wskutek siły odśrodkowej oddalają się obie kule coraz bardzićj od siebie, a puszka h posuwa się w górę i ciągnie za sobą pręt b oznaczony na rysunku (fig. 491) tylko pojedynczą linią; przez co klapa n około swej osi trochę się obróci i tern bardzićj przewód parowy zwęzi, im prędszym ruch machiny stawać się zaczyna. Przez to zaś dopływ pary z kotła zaraz się zmniejszy, a ruch tłoka zwolnień musi. Tym sposobem ruch molekularny ciepła, w ogniu utworzonego, za pomocą wzmocnionej prężności pary przemienia się bezpośrednio w postępowy i na-przemian zwrotny ruch tłoka, a następnie za pośrednictwem mechanicznych przyrządów (równoległoboku Watta 1), wahacza j korby) w ruch obrotowy wału machiny, który ten ruch swój przenosi na kółka, pędząc różne przyrządy, przeznaczone do załatwiania najrozmaitszych robót.
Siła machiny parowej zawisła od ilośejjfj prężności pary, two-. rżącej się w kotle jednej sekundzie czasu. Dajmy na to, że machina taka jest teorycznie doskonałą, tudzież że para z tą samą. prężnością wy wiera ciśnienie na tłok, jaką posiada w kotle. Jeżeli m jest masa wody, przemienionćj w 1" czasu w nasyconą parę temperatury t°, a tćm samem gęstości d i prężności e, objętość m
tej pary o = -j- . Gdy para w machinie działa bez ekspan-
zyi, a objętość v jest dana w centymetrach sześciennych, praca jej zasadza się na posunięciu tłoka, mającego w przecięciu jeden centymetr kwadratowy, o v centymetrów w 1" na przód, podczas gdy nań ciśnienie emm rtęci działa z przeciwnej strony. Praca ta, w kilogrametrach wyrażona, ponieważ jeden sześcienny centimetr rtęci waży 13 59 gramów, ma wartość = e. 1-359. v
- 100000~ ’ w Połączeniu ż tą machiną zostaje Konden
sator, który prężność pary aż do e'mm obniża, w ówczas dó po-
Ok. pierwszą lepszą obszerniejszą fizykę eksperymentalną