Image
66

153

FRANCISZEK REMIGIUSZ ZAMBRZTCKI, BISKUP.

(Spoczywa w grobie murowanym na rogu starych Katakumb, bez napisu).

Syn Wojciecha starosty Mrzygłowskiego i Urszuli z Kruszewskich, urodził się we wsi Zambrzyce 1734 r., umarł dnia 9 Marca 1826 roku w późnej starości, bo przeżył lat 92. Po ukończeniu szkół w 21 roku życia, poświęcił się stanowi duchownemu. Wkrótce wyświęcony na kapłana, przez biskupa Sołtyka mianowany jego sekretarzem. Wyniesiony następnie na kanonika Katedry Płockiej i na godność biskupią, którą przeszło lat 40 piastował (¹).

Mianowany sufraganem Kijowskim, w pomoc biskupowi tamecznemu Cieciszewskiemu, dostojność tę sprawował do roku 1794, w którym powrócił do probostw swych Góry Kałwa-ryi i Jadowa. Wezwany później przez biskupa Lubelskiego, Skaryszewskiego, do administrowania częścią Dyecezyi Płockiej, która się wówczas pod panowanie Austryi dostała. Po ustaleniu granic między Austryą i Prusami, wrócił na stałe mieszkanie do probostwa swego Jadów. Za zmianą polityczną kraju, gdy ta część Gąlicyi, zwróconą została Księstwu Warszawskiemu, a Dyecezya Warszawska (dawnićj Archidjakonat Warszawski) zarządzaną była przez księcia Arcybiskupa Gnieźnieńskiego Raczyńskiego: ten uważając, niemożność zarządzania tak rozległemi Dyecezyami, upoważnił biskupa Zambrzyckiego do administrowania Dyecezyą Warszawską. Włożony na siebie obowiązek sprawował gorliwie aż do roku 1816, w którym go dla osłabionego wzroku rezygnował i w zaciszu domowóm doczekiwał ostatniej godziny życia, opatrzony pensyą emerytalną przez Fryderyka Augusta króla Saskiego i księcia Warszawskiego.

,,wieczny pokój popiołom ś. p. STANISŁAWA KOSTKI HOFFMAN, byłego kapitana inży-

NIBRYI, PROFESSORA SZKOŁY KADETÓW B. WOJSKA POLSKIEGO, EMERYTA, WIEKU LAT 89, ZMARŁEGO D. 2 STYCZNIA 1846 R. KTÓREMU STRAPIONA WDOWA’PO 49-LETŃIEM WZOROWEM POŻYCIU W STANIE MAŁŻEŃSKIM,

AGNIESZKA z HEJSZOW HOFFMAN, ostatnią posługę dopełnia,

UPRASZAJĄC PRZECHODNIA O WESTCHNIENIE. ‘ ‘

Urodził się w mieście Zasławiu na Wołyniu dnia 15 Listopada 1765 r. wszedł do wojska koronnego Rzeczypospolitśj w roku 1788 jako konduktor, dnia 22 Kwietnia 1792 r. postąpił na podporucznika; w roku 1794 na porucznika z przeznaczeniem do kompanii trzeciej pionierów; w tymże roku otrzymał stopień kapitana.

Po rozejściu się armii polskiej, pozostał w kraju i w roku 1806 wszedł powtórnie w tymże stopniu do biura topograficznego. Dnia 9 Lipca 1808 r., przeznaczony na professora topografii przy szkole artyleryi inżynieryi wojska Księstwa Warszawskiego. Dnia 1 Kwietnia 1809 r. przeniesiony na kapitana dowódzcę kompanii rzemieślniczój. Dnia 10 Styczaia 1811, otrzymał dymissyę z pozwoleniem noszenia munduru wysłużonego: tegoż wszakże roku dnia 3 Czerwca

(') Notata ks. Józefo Gołembowskiego od Fary, który był kapelanem przy biskupie Zambrzyckim i uczcił pamięó jego mową pogrzebową,

Cment. Powązk. T. 111.

20