KSE6153 II L64

312

1648

żywności posłanych, kilku zabito i kilku pojmano: rannych nie mało. Przez jednego z pojmanych rajtarów przysłał list Chmielnicki do wojska pod Zamościem leżącego i do Zamościan. Pmic-ta kepiej tego listu: ,, Pan Bóg świadkiem, żeśmy nie życzyli „tego, żeby się krew chrzościańska lała. Posłaliśmy Posły swoje, żebrząc o pokój i miłosierdzie prosząc, ale Xiąże "Wiśnio-„wiecki że zdradziecko z nami począł, rzuciliśmy sic za nim, „żeby zdrady jakiej nie uczynił; ale że uciekł. Ale jako się „Lwowianie z nami zgodzili, tak i z wami zgodzić się gotowiś-„my. Nie odstąpimy od Zamościa, póki się wola Boża nie wy-„kona. My życ,zymy zgody , dlatego posyłamy umyślnie tych „kilka ludzi swoich także i Tatar, abyście do przełożonych „swoich posiali co prędzej, żebyście wzięli ort nich informacya. „co wam każą czynić. Dla dwóch ledajakich młodych ludzi Xią-„żęcia Wiśniowieckiego i Chorążego. Koronnego takie zamię-„szanie. Czekamy tu obierania Pana : życzymy, żeby był Kró-„lewic Kazimierz⁴'.

Respons Chmielnickiemu de dnia 7mn Noremhris.

List od Chmielnickiego do Pana Elbieńskiego, do którego pisze Chmielnicki rozumiejąc o nim, że cudzoziemiec jaki, in-witując go m socktatem helK.

Czytany i respons Pana Elbieńskiego do Chmielnickiego.

Czytany list Lwowian do Chmielnickiego de data 17ma Odobńs.

P. Referendarz Koronny. Dałby to Pan Bóg, żebyśmy na tym schyłku sejmu od proponowanej przez Pana Marszalka naszego nie odstępowali propozycyej. Wspomniono tu tych, którzy przez nieprzyjaciela odpadli od wszystkiego; podać to inpactis comentis, żeby te -straty nagrodzone były. Tak było przy odebraniu Smoleńska , że Król JMć z pierwszych wa-kancyj nagradzał. Na co się stał okrzyk Wołyńców, że niekon-tenei z tego medium podanego.

P. Wojewoda Wołyński. Podobnali rzecz, co powiedział P. Referendarz względem nagród .strat naszych; ale niepewna: bo jeśli Rzplta nie nagrodzi, słaba w Panu nadzieja , jeżli nam się nagroda nie stanie, nie przystąpim do niczego.