KSE6153 II L52

700

1653

cą swoją supphką dume-lnicki zatrzymuje, póko śnieg ziemię cale nie okryje; upewniając go w tem, że Lachowic placu nie dotrzymają, zimna nie zcierpią, a skoro się tylko z swoich okopów ruszą, dopiero my w nich uderzymy. Ten język powieda, że'między niemi i w ich koniech możność wielka: Wy dziwować się starzy żołnierze nie mogą takowej Hańskiej rezolucyej; twierdząc, jako z Tatarami wojują, nigdy ich w tych tu krajach nie widzieli. Aleć to wszystko skarby Lupula Hospodara przeszłego sprawiły, dla których najbardziej Han ze wszystką swoją potęgą pospieszył: teraz dla wstydu powieda . że z wielkiej przeciwko Kozakom miłości. I to pen na, żeby się. Han o nas dotąd otarł, kiedy by go Lupul zdrajca nie rektyfikował. Z Litwy przyszły wiadomości pewne, że się Moskwa na przyszłą wiosnę potężnie przeciwko nam annuje, i jeszczeby byli przed jesienią zdradę swoje przeciwko nam wywarli, kiedyby byli za Posłami swe.mi nie oczekiwali; i goniec, który tu był uUimarie pod Zwańoem, nie co inszego intendebatJ;' tylko żeby się był wojsku naszemu przypatrzył. Posiał także Król JMć Gońca ■swego P. Młockiego P odstoi ego Oszmiańskiego do Cara. Nasi PP. Łanowi rwą się gwałtem do domów swoich: lubo się im to nie dobrze nagradza, bo ich nasi czatownicy po gościnach wszędzie rabują, drudzy się też zaciągają z Rotmistrzami Kwar-cianemi. Wojsko Węgierskie także się też do domów napiera; a ma-li się prawda rzec yy Słusznie, bo w kortach tylko a opończach wyjechali, bez wozów; i jeżeli komu w wojsku naszem, tedy im najbardziej dokuczają teraźniejsze mrozy. Dnia wczo-rąiszego gruchnęło po obozie, jakoby P. Kalinowskiego Oboż-nego Koronnego Tatarowue mieli do Usiatyna przyprowadzić ; o czem, że dziś nic nie słychać, tedy wątpię, by z tego co było. JejMć Panią Radziejowską sam uniżono; o wakancye dużo proszą. Po Panu Instygatorze Koronnym dostały się wszystkie Panu '.'Szumowskiemu.