KSE9262 II L67

sza Żółkiewskich, z których pierw szy, starosta Hrubieszowski, był synem, a drugi synowcem hetmana, i innych kilku doświadczonych na wojnie pułkowników i rolmi-slizów(l). Bogumił Szemberk dowodził artyleryą, czyli jak ją zwano naowczas armatą. W ogóle więc,, całe (o wojsko zaledwo 8,400 zbrojnych wynosiło, nielicząc w to mnogiej obozowej czeladzi. Niedługo po przebyciu hetmana z Baru (2), ruszono się 2 trześnia do przeprawy przez Dniestr u wsi Podbitego, i 3 nazajutrz przeprawa dokonaną została. Na samem wyjściu z miasta, straszna nawałnica napadła wojsko, łoskotem nieustanny'di gromów, błyskawicą i ulewą zapełniając -powietrze i ziemię. Wśród niej, piorun w kawałki potrzask# znak hetmański, a kunie ciągnące w oz Żółkiewskiego przelęknione hukiem burzy,odpłatały się i nie chciały dalej ruszać, aż się niebo rozjaśniać me zaczęło (3). Niejeden żołnierz brał (o zw ykłe zjawisko przy rodzenia, za jaką., złov iesz-ezą przepowiednię, lecz znaleźli się między pułkownikami tacy, którzy przez zawtóć i niechęć dla wodza, usj-łowali zabobonnych w mniemaniu ich utwierdzać (4). lletnum zrazu po złożeniu rady wojennej, przedsięwziął iść prosto mijając Jassy, ku Tęhini i Biatogrodowi, gdzie lskieuder pasza stał z wojskiem, dla przenią^ifenia wojny w koczowiska Talarów, który nawet na odgłos przebycia Dniestru przez Polaków , o sile naszych niewiedząc a swuim jeszcze nieufająe, cofnął się w slronę Kilii. Ale

(1)    Wylicza ich Kobierzycki ib. p. 672.

(2)    Po wyjeidzie z Baru, hetmani urządzili ostatecznie wojsko 1 września na uroczysku zwanem Gruszka, i pułkowników postanowili; skąd wyruszywszy przed świtem, 2 września stanęli o południu nad "Dniestrem, niżej wsi Podbitego.

(3)    Bękopism z r. 1659.

(4)    Kobierzycki Lib. IX, p. 6 7 3.