B574 8
40

128 ROBERT BERNHARDT

ków twory guzowate stopniowo przechodzą w skórę, wypuklają się coraz więcej i wreszcie ulegają owrzodzeniu.

Najpierw powstaje niewielki otwór, z którego sączy się ciecz lepka, ciągnąca się, szarożółtawa. Otwór prowadzi do przetoki, która zazwyczaj trwa bardzo długo i wolno się goi. Powstająca blizna jest wciągnięta i brunatno zabarwiona albo też nieco wypukła i twardawa. W innych razach otwór się powiększa i stopniowo przekształca w owrzodzenie. Kliniczna postać tych owrzodzeń bywa bardzo rozmaita. Niektóre z nich posiadają wielkie podobieństwo do owrzodzeń gruźliczych — nawet wtedy, gdy stwierdzamy w nich obecność przetoki. Inne najzupełniej przypominają owrzodzenia kilakowe lub nu sztowice oraz brudząc przymiotowy (rupia). Mniejsze guzki owrzodziałe mogą znowu wzbudzać podejrzenie co do tuberkulidów, lub co do przymiotowej osutki grudkowatokrostowej. Wreszcie dodać trzeba, że r iekiedy zjawiają się wykwity podobne do liszajców i czyraków,

Z powyższego wynika, że w poszczególnym przypadku spostrzegamy niemałą wielopostaciowość zmian skóry, uważaną zresztą za wielce znamienną dla rozsianej sporotrychozy. Wielopostaciowość tę może jeszcze pogłębić ta okoliczność, że w wielu razach drogą samozaszczepienia powstają w sąsiedztwie owrzodzeń powierzchowne zmiany skóry, podobne do blaszek liszaja strzygącego lub grzybicy naskórkowej LNNY (eczema mycoticum).

3* Sporotrychoza o umiejscowieniu pozaskórnem. — Pierwotne po-zaskórne umiejscowienie sporotrychozy jest zjawiskiem nieczęstem. Ze sprawami temi zazwyczaj spot)kam) się w przebiegu rozsianej sporotrychozy guzowatej śródskórnej i podskórnej. Zajęte mogą być błony śluzowe, oczy, układ mięśniowy i kostny, jądra, oreany wewnętrzne. Obrzmienie gruczołów chłonnych należy do Zjawisk rzadkich, lecz bynajmniej nie do wyjątkowych.

W błonach śluzowych (podniebienie miękkie, języczek, gardziel, krtań), spostrzegano rozlane zaczerwienienie i obrzmienie, owrzodzenia oraz rozrosty brodawkowate. W mięśniach tworzą się guzy. W układzi.: kostnym sporo-trychoza powoduje zapalenie okostnej oraz zapalenie szpiku kostnego. Obraz kliniczny wielce przypomina zm'any gruźlicze i przymiotowe kości. Niekiedy notowane też zapalenie torebek scięgnistych oraz puchlinę stawową. Schorzenia oka zależne od sporotrychozy mogą polegać na zapaleniu spojówki, rogówki i tęczówki. Wytworzyć się też może owrzodzenie rogówki a nawet zapalenie całego oka (LAGOUTTE-BRIAU). W najądrzu powstaje ropień. W spostrzeżeniu ROCHARDA-DUVALA-BODOLEC’A stwierdzono zapalenie nerki i mie-dniczki nerkowej. Wreszcie w 2 przypadkach można było wykazać w plwocinach obecność grzybka sporotrychozy.

Przebieg choroby nie zawsze bywa jednakowy. W przeważającej większości przypadków sporotrychoza rozwija się powoli, przewlekle, a guzy występują stopniowo jeden po drugim. Sprawa może .trwać miesiące, lata, wywierając stosunkowo mały wpływ na stan ogólny. Zdarzają się jednak