B574 8
36

124 ROBERT BERNHARDT

szukiwania wykazały, że sporotrychozę spotkać można wszędzie — w Europie, Ameryce i Afryce. Największą liczbę spostrzeżeń dostarczyła jednak Francja. U nas F. MALINOWSKI stwierdził obecność tego grzybka w dosyć banalnych schorzeniach skóry, występujących pod postacią zapalenia skóry pochodzenia zawodowego, pryszczycy łojotokowej UNNY (eczema mycoti-cum), mesztowic itp.

Rys. 50. Sporotrichum Beurmanni (w prepar. mazanym z uszkodzenia śluzówki). Pasorzyty mają 2—5 u długości i 2—3 szerokości (według Beurmanna i Gougerota).

O ile sądzić można, grzybek sporotrychozy jest bardzo rozpowszechniony w przyrodzie. Występuje on w charakterze pasorzyta i znajdowano go na roślinach żywych i martwych, u zwierząt (ssawców i owadów), a nawet u człowieka na błonie śluzowej jamy ustnej i gardzieli, gdzie bytował jako istny pasorzyt, nie powodując zmi in chorobowych. Stwierdziłem też jego obecność na skórze między palcami stóp u osobników, cierpiących na poty cuchnące. Do ustroju ludzkiego grzybek może wtargnąć najczęściej w miejscach uszkodzenia skóry lub błony śluzowej. Zakażenie może nastąpić bezpośrednio przez ukąszenie chorych zwierząt (szczur, pies, owady), albo też grzybek zostaje wtórnie zeszczep'ony w miejsce uszkodzone. W tych razach najczęściej, lecz nie zawsze rozwija się postać sporotrychozy umiejscowionej. Zdarza się jednak, że grzy bek, zawarty w roślinach (pokarmy roślinne), przenika do ustroju poprzez nieuszkodzoną błonę śluzową przewodu trawi' mnego, przedostaje się do obiegu krwi i powoduje wybuch sporotrychozy rozsianej (uogólnionej). Tak. sposób zakażenia został przez GOUGEROTA doświadczalnie stwierdzony u zwierząt. Przenoszenie się grzybka z człowieka na człowieka należy zdaje się do zdarzeń wyjątkowych. O sporotrychozie, jako o chorobie rodzinnej, wspomina jedynie WIDAL i JOLTRAIN.

Okres wylęgania ni< jest jeszczt dokładnie ustalony. Wynosi on, zdaie się, około 60 dn^: (20 dni do 3 miesięcy w przypadkach DE BEURMANN-GOUGEROTA, 47 dni w spostrzeżeniu DOMINICIEGO i RUBENS-DUYALA).

Obecność grzybka DE BEURM \NN-GOUGEROTA w tkankach chorobowych można łatwo wykazać zapomocą hodowli Najodpowiedniejszym materja-łem hodowlanym jest zawartość ropni zamkniętych. Należy ją wydobyć zapo-