DOLAR — DOLFUSS ENGELBERT
1914 |
1920 |
1932 |
1936 | ||||||
Nazwa pieniądza |
miij. doi. |
%% |
milj. doi. |
%% |
milj. doi. |
%% |
miij. doi. |
%% | |
I. |
Monety złote....... |
611 |
17.8 |
834 |
13.7 |
468 |
8.3 |
___ |
__ |
2. |
Złote certyfikaty..... |
1026 |
30*1 |
390 |
6,4 |
601 |
10.6 |
i°3 |
1.8 |
3- |
Srebrne standardowe doi. . . |
70 |
2,1 |
134 |
2.3 |
29 |
o.5 |
34 |
0,6 |
4- |
Srebrne certyfikaty .... |
478 |
14.1 |
118 |
1,9 |
371 |
6.5 |
886 |
15.1 |
5- |
Srebrne monety zdawkowe . |
159 |
4.7 |
251 |
4.1 |
258 |
4.5 |
308 |
5.2 |
6. |
Inne monety zdawkowe . . |
— |
— |
— |
1 >3 |
2,0 |
132 |
2,2 | |
7- |
Noty Stanów Zjednoczonych |
337 |
9.8 |
337 |
5.6 |
294 |
5.3 |
250 |
4.2 |
8. |
Noty z r. 1890...... |
2 |
— |
— |
— |
I |
— |
I |
— |
9- |
Noty Rezerwy Federalnej . |
— |
— |
3 122 |
51,3 |
2 716 |
47.9 |
3 725 |
63.3 |
IO. |
Noty Banków Rezerwy Fed.. |
— |
— |
199 |
3.3 |
3 |
— |
56 |
I,° |
II. |
Noty Banków Narodowych |
715 |
21.4 |
696 |
",4 |
820 |
14.4 |
39i |
6,6 |
Cały obieg........ |
3 398 |
100,0 |
6 081 |
100,0 |
5 675 |
100,0 |
5 886 |
100,0 |
uzupełniana przy pomocy emisji bonów skarbowych. Niezłote pieniądze, raz wykupione przez Skarb, nie mogły być ponownie emitowane; 5) odejście Stanów Zjednoczonych od waluty złotej. Roosevelt, posługując się aparatem pieniężnym dla walki z kryzysem, 6. III. 1933 zakazuje dokonywania tranzakcyj złotem w stosunkach krajowych i zagranicznych. Dn. 5 kwietnia przeprowadza uchwałę, by do 1 maja wszystkie osoby fizyczne i prawne przekazały posiadane złoto (pcza ilością maximum 100 doi.) Bankom Rezerwy Federalnej, a 20 kwietnia wprowadza kontrolę i ograniczenia dewizowe; równocześnie tego samego dnia składa w .Kongresie nowelę Thomas^ (Thomas Amendment), uchwaloną 12 maja przez Kongres, która pozwala Prezydentowi na zredukowanie wagi dolara do 50%. Prezydent skorzystał z tego uprawnienia, w chwili obecnej deprecjacja dolara doszła do około 40%. Równocześnie Prezydent został upoważniony do określania relacji dolara srebrnego do złotego oraz do nieograniczonego zakupu złota i srebra na cele monetarne. Wszystkie te zmiany przeprowadzono pod wpływem różnorodnych czynników, jak właściciele kopalń srebra, wyznawcy waluty manipulowanej, zwolennicy inflacji, wreszcie propagatorzy bime-talizmu. Dużą rolę odgrywała też sprawa oddłużenia wewnętrznego i zewnętrznego. Stąd wynika brak jednolitości polityki monetarnej Stanów Zjednoczonych po r. 1933.
Obieg monetarny Stanów Zjednoczonych, bardziej, niż obieg jakiegokolwiek innego kraju na świecie, wykazuje niezwykłą różnorodność. Obiegało po r. 1933 n różnych ka-tegoryj znaków pieniężnych. Tablica powyższa podaje wielkość całkowitego obiegu i poszczególnych składników (na koniec poszczególnych lat oraz na 30. IV. 1936 r.).
Wszystkie te znaki pieniężne dzielą się na trzy kategorje: 1) pełny prawny środek płatniczy (grupa 1, 2, 3, 7, 8); 2) ograniczony prawny środek płatniczy (monety srebrne zdawkowe do $ 10) (gr. 5), inne monety zdawkowe do 25 c. (gr. 6); 3) środek płatniczy, nie mający charakteru prawnego (gr. 4, 9, 10, 11). Kasy skarbowe przyjmują wszystkie pieniądze bez ograniczenia sumy.
Literatura : Annual Report of the Federat Reserte Board. — Fe-deraŁ Reseroe Bulletin. — Holdatcorłh John Tomt Money and Banking. Neto Vork 1914.— IVea tor field Ray B.: Banking Principles and Practise. New York 1921.
Józef Świdrowski.
D. urodził się 4. X. 1892 r. w Texing w Niższej Austrji, jako syn ubogiej rodziny włościańskiej. Przeznaczony początkowo do stanu duchownego, odbywał studja seminaryjne, które jednak rychło przerwał i zapisał się na wydział prawny Uniwersytetu w Wiedniu. W 1914 r. po wybuchu wojny zgłosił się do wojska jako ochotnik i odbył służbę frontową w pułku strzelców tyrolskich. Po ukończeniu wojny wystąpił z wojska w stopniu porucznika i odbywał przerwane przez wojnę studja prawa i ekonomji politycznej, które ukończył z tytułem doktora praw. Został następnie sekretarzem Związku Chłopskiego Austrji Niższej oraz wziął żywy udział w organizacji Izby Rolniczej tej prowincji. Po zorganizowaniu tej instytucji D. został jej sekretarzem generalnym, a następnie w czerwcu 1927 r. jej dyrektorem. W tym charakterze był wydelegowany w lipcu 1930 r. do rady admini-
58*