992 DZIEDZICZENIE W PRAWIE MIĘDZYNARODOWEM — DZIENNIK USTAW
szem naruszeniem istniejącego stanu prawnego.
Literatura: CaragUerh La dottrina delta successione di Stato a Stato. Pisa 1910. — Guggenhetm: Beitrdge zur rOlkerrecht-lichen L*hre wm Staatswechsel (Staatensukzesston). Berlin 1925. — Kaufmann-Barclay- S truyck en: Stoch en tur Lehre von der Staatensukzession. Berlin 1923. — Keilht The Theory of State Succession with spedał reference to English and Colonial Law. London 1907. — KierakU Sukcesja zobowiązań państw zaborczych. Dz. U. Min. Spr. 1920. — Komornicki W.i O sprawach i zobowiązaniach nowopowstałego państwa. Themis Polska 1918. — Komamickl IF.? De la ligaliU de la faęon de proceder du Gouv. polonais A l*łgard de certaines catigories de colons allemands. 1923 (Serie C. Cour permanente de Justice Inl. Vol. III). — Kotnamicki IF.: Upadek i wskrzeszenie Polski to literaturze niemieckiej. „Bocznik prawniczy wileński” II. 1928. — Sack: Lee effets des Iransformations des Etatu sur leurs dettes publięues et autres obligations financihes. Parts 1927. — Sachs La succession aux dettes publigues d’Etat. Acad. dc dr. inl. Recueil des Cours. Paris 1928.—ScMffner: Die modeme Behandlung des Probłems der Staatennachfołge. Zet»-schrift f.off. Recki. 1931. — Schónbom.: Die Staatensukzession. Berlin 1913. — Sukiennteki: Sprawa sukcesji przez Polskę uprawnień rentowych Państioa Pruskiego. W-wa 1931. — Udina: La succession des Etats guant aux obligations intematio-nales autres que les dettes publiqu.es. Acad. de dr. int. Recueil des Cours... 1933.
Wacław komornicki.
Dziennik okrętowy służy do wpisywania w czasie podróży statku morskiego ważnych okoliczności, dotyczących statku i ładunku oraz urodzin i zgonów na statku. Sposób prowadzenia i wzór dziennika okrętowego zostały unormowane rozporządzeniem Ministra Przemysłu i Handlu z dn. 31. VII. 1935 r- (Dz- U. R. P. Nr. 62, p°z. 395). Dziennik okrętowy prowadzi pełniący służbę oficer nawigacyjny, przyczem kapitan statku codziennie sprawdza i podpisuje dziennik (§ 2 powołanego rozporządzenia). Obok kapitana podpisuje dziennik pełniący służbę oficer nawigacyjny. Materjal-ne przepisy, przewidujące, jakie fakty i okoliczności powinny być wpisane do dziennika okrętowego, zawiera § 520 kod. handl. niem. z dn. 10. V. 1897 r., §§ 13, 43, 57, 70, 89, 99, 124 ustawy żeglarskiej (Seemannsordnung) z dn. 2. VI. 1902 r. oraz § 61 ustawy z dn. 6. II. 1875 r. o stanie cywilnym, obowiązującej na ziemiach zachodnich. Do dziennika okrętowego wpisywane są głównie następujące fakty i okoliczności: atmosferyczne warunki podróży, głębokość zanurzenia statku, zmiana członków załogi, wszelkie wypadki, dotyczące statku i ładunku, urodzenia i zgony na statku, czyny karalne, popełnione na statku, kary dyscyplinarne marynarzy, przedterminowe zwolnienie marynarza, wyrzucenie niebezpiecznych ładunków ze statku, zażalenia załogi. Na podstawie notowań w dzienniku okrętowym sporządza się w sądzie na wniosek kapitana, bezpośrednio po przyjeżdzie do portu, t. zw. protest morski (franc. rapport de mer, niem. Verklarung). Jest to dokument publiczny, zawierający opis takich wypadków, które spowodowały szkodę w statku lub w ładunku (§ 522 kod. handl. niem.). Dokument taki ma znaczenie zabezpieczenia dowodu co do okoliczności wypadku.
Notowania w dzienniku okrętowym mają charakter dokumentów publicznych, o ile dokonanie wpisu wynika z publiczno-praw-nych funkcyj kapitana, np. jego funkcyj jako urzędnika stanu cywilnego lub dzier-życiela władzy dyscyplinarnej w stosunku do załogi.
Obok dziennika okrętowego prowadzi się na większych statkach morskich (parowych, motorowych) dziennik maszynowy dla notowań, odnoszących się do maszyny statku.
W. S.
Dziennik Ustaw jest wydawnictwem urzę-dowem, wydawanem przez Ministra Sprawiedliwości. Wedle dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6. IX. 1935 r-„o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. 68/35, poz. 423), który obecnie normuje sprawę powyższą, w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej ogłaszać należy: 1) akty ustawodawcze, przez które rozumieć należy, stosownie do określenia podanego przez art. 49 ustawy konstytucyjnej z dnia 29 kwietnia 1935: a) ustawy, b) dekrety Prezydenta Rzeczypospolitej, 2) umowy z innemi państwami oraz zatwierdzone w drodze ustawodawczej lub zawarte na podstawie aktu ustawodawczego umowy z Wolnem Miastem Gdańskiem, 3) rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej, dotyczące tymczasowego wprowadzenia w życie postanowień, zawartych w umowach handlowych lub celnych, 4) zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o stanie wojennym i zarządzenia Rady Ministrów o stanie wyjątkowym, 5) zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o corocznym poborze rekruta, 6) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów,