Magazyn6
9401

190

KODYFIKACJA W PRAWIE MIĘDZYNARODOWEM

wojny morskiej, opracowany przez H. Stock-tona. Podobne instrukcje wydały wszystkie wielkie mocarstwa; znany zwłaszcza jest niemiecki „Kriegsbrauch im Land-kriege“ z 1902, oraz angielski „Manuał of Military Law“ i francuskie „Instruc-tions“ z 1934 r.

5. Kodyfikacje międzynarodowe. Największe jednak znaczenie mają kodyfikacje międzypaństwowe, dokonywane w formie kon-wencyj lub deklaracyj na kongresach i konferencjach prawotwórczych. Z pośród najważniejszych można wymienić następujące:

1) Regulamin wiedeński, dotyczący podziału przedstawicieli dyplomatycznych na rangi i klasy, podpisany w Wiedniu 19. III. 1815 r. i dopełniony na kongresie akwiz-grańskim protokółem z 1818 r. 2) Deklaracja paryska z 16. IV. 1856 r., dotycząca niektórych reguł wojny morskiej. 3) Konwencje genewskie Czerwonego Krzyża z 1864, 1906 i 1929. 4) Regulamin haski, dotyczący praw i zwyczajów wojny lądowej z 18. X. 1907 r. (IV-a konwencja haska).

5)    Ill-a konwencja haska, dotycząca rozpoczęcia kroków wojennych z 18. X. 1907 r.

6)    I-a konwencja haska o pokojowem załatwianiu sporów międzynarodowych z 18. X. 1907 r. 7) V-a konwencja haska o prawach i obowiązkach mocarstw i osób neutralnych w razie wojny lądowej z r8. X. 1907 r. 8) XIII-a konwencja haska, dotycząca praw i obowiązków mocarstw neutralnych w razie wojny morskiej. 9) Pakt Ligi Narodów, będący częścią pierwszą traktatu wersalskiego z 28. VI. 1919 r. 10) Statut Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej w Hadze, podpisany w Genewie 16. XII.

1920    r. 11) Akt generalny postępowania rozjemczego z 26. IX. 1928 r. 12) Pakt Kellogga, podpisany w Paryżu 27. VIII. 1928 r. 13) Konwencje o określeniu napaści, podpisane w Londynie 3, 4 i 5 lipca 1933 ^r- *4) Statut, dotyczący wolności tranzytu, podpisany w Barcelonie 20. IV.

1921    r. 15) Statut w sprawie urządzenia dróg wodnych o znaczeniu międzynarodo-wem, podpisany w Barcelonie 20. IV. 1921 r. 16) Statut o ustroju międzynarodowym kolei żelaznych, podpisany w Genewie 9. XII. 1923 r. 17) Konwencja urządzająca żeglugę powietrzną, podpisana w Paryżu 13. X. 1919 r. 18) Konwencje lotniczego prawa prywatnego z 1929 i 1933 r. 19) Konwencje haskie międzynarodowego prawa prywatnego z 1902, 1905, 1925 i 1928 r., oraz t. zw. kodeks Bustamantego, ułożony w Hawanie 20. II. 1928 r. 20) Światowa konwencja pocztowa, podpisana w Kairze w 1934 r. 21) Konwencja telekomunikacyjna, podpisana w Madrycie w 1932 r. 22) Konwencje morskie prawa prywatnego z 1924 i 1926 r. 23) Konwencja o ochronie własności przemysłowej, podpisana w Londynie 2. VI. 1934 r. 24) Konwencja o ochronie utworów literackich i artystycznych, podpisana w Rzymie 2. VI. 1928 r. 25) Trzy konwencje wekslowe z 1930 i trzy konwencje czekowe z 1931 r. 26) Konwencja o zwalczaniu fałszowania pieniędzy, podpisana w Genewie 20. IV. 1929 r. 27) Konwencja sanitarna, podpisana w Paryżu 21. VI. 1926 r. 28) Konwencje haskie o obywatelstwie z 12. IV. 1930 r. 29) Szereg konwencyj prawotwórczych, podpisanych na VI-ej konferencji panamerykańskiej w Hawanie w 1928 r. 30) Konwencja ogólna o koncyljacji i arbitrażu, podpisana w Washingtonie 5. I. 1929 r. 31) Traktat przeciwwojenny nieagresji i koncyljacji, podpisany w Rio de Janeiro 10. X. 1933 r. 32) Konwencja o praw^rach i obowiązkach państw, podpisana w Montevideo 26. XII. ^T933 r. 33) Szereg konwencyj, podpisanych na konferencji panamerykańskiej w Buenos Aires w 1936 r.

6. Działalność kodyfikacyjna Ligi Narodów. Na mocy rezolucji, przyjętej przez Zgromadzenie Ligi 22. IX. 1924 r., został utworzony w 1925 r. Komitet Ekspertów' dla stopniowej kodyfikacji prawa międzynarodowego, któremu polecono: 1) ułożyć listę tymczasową tych zagadnień prawa międzynarodowego, których rozstrzygnięcie na drodze porozumienia międzynarodowego wydaje się pożądane i możliwe do urzeczywistnienia; 2) po zakomunikowaniu tej listy państwom zbadać otrzymane odpowiedzi; 3) złożyć Radzie Ligi sprawozdanie co do tego, które z tych zagadnień już doi rżały do skodyfikowania, oraz co do tego, jaki sposób postępowania należy obrać w celu przygotowania ewentualnej konferencji. Konferencja taka zebrała się w Hadze i obradowała od 13 marca do 12 kwietnia 1930 r. Na porządku obrad umieszczono trzy sprawy: obywatelstwa, przekazaną pierwszej komisji, wód terytorjalnych, przekazaną drugiej komisji, oraz odpowiedział ności państw za szkody wyrządzone na ich