1
1
255
KOMORNICY
i
i
4
I
Komornicy pełnią czynności egzekucyjne z wyjątkiem tych czynności, które są przekazane sądowi, w sprawach zaś, przekazanych sądowi, komornicy są organem wykonawczym, spełniającym polecenia sądu. W zakresie egzekucji przekazane są sądowi tylko pewne specjalne czynności, jak nakazanie dłużnikowi złożenia wykazu swego majątku oraz przysięgi, że ze swego majątku świadomie niczego nie zataił, zastosowanie do dłużnika przymusu osobistego, uczestniczenie w licytacji nieruchomości i tych objektów, do których stosują się przepisy o egzekucji z nieruchomości, ustanowienie zarządu przymusowego nad nieruchomością oraz skargi na czynności komornika. Pozostałe czynności egzekucyjne pełnią bezpośrednio komornicy.
Komornicy są urzędnikami państwowymi, urzędującymi przy sądach grodzkich, niekoniecznie jednak w lokalu sądu grodzkiego.
Liczbę stanowisk komorników oznacza Minister Sprawiedliwości, mianuje zaś komorników prezes sądu apelacyjnego. Okręg urzędowy komornika, stanowiący jego rewir, obejmuje okręg sądu grodzkiego lub jego część; jeżeli przy sądzie grodzkim urzęduje kilku komorników, podział czynności między nimi (miejscowy lub rzeczowy) oznacza kierownik tego sądu.
Kandydaci na stanowiska komorników powinni w zasadzie odbyć praktykę roczną u komornika i złożyć egzamin. Do praktyki mogą być dopuszczeni kandydaci, którzy odpowiadają warunkom ogólnym, określonym w przepisach o państwowej służbie cywilnej dla stanowisk urzędników państwowych II kategorji. Od odbycia praktyki wolni są kandydaci, którzy odbyli służbę przygotowawczą na stanowiska sekretarzy sądowych i prokuratorskich. Przedmiotem egzaminu jest wykazanie przez kandydata ogólnej znajomości ustawy konstytucyjnej, ustroju władz i urzędów państwowych oraz samorządowych, znajomości ustroju sądów i urzędów wymiaru sprawiedliwości, znajomości przepisów o komornikach oraz dokładnej znajomości przepisów, których stosowanie należy do czynności komornika. Od odbycia praktyki i od składania egzaminu są wolni kandydaci, którzy ukończyli uniwersyteckie studja prawnicze i odbyli co-najmniej jednoroczną aplikację sądową, adwokacką lub notarjalną.
Komornik pełni czynności w zasadzie osobiście. Do załatwiania czynności kancelaryjnych może komornik utrzymywać na własny koszt personel pomocniczy. Komornik powinien utrzymywać biuro w siedzibie sądu grodzkiego, przy którym urzęduje. Kierownik sądu grodzkiego może zlecić komornikowi utrzymywanie biura w obrębie jego rewiru. Przy wykonywaniu czynności urzędowych komornik używa przepisanego stroju urzędowego.
Gdy przy wykonywaniu czynności urzędowych komornik spotka się z oporem, może wówczas wezwać pomocy organów policji, a w razie potrzeby może zwrócić się do kierownika sądu o zażądanie pomocy wojska.
Komornik otrzymuje od Skarbu Państwa uposażenie, określone w ustawie o uposażeniu urzędników państwowych, na pokrycie zaś kosztów utrzymania biura komornik zatrzymuje dla siebie 40 procent opłat, pobieranych za czynności egzekucyjne stosownie do obowiązującej taksy za czynności komorników.
Opłaty są stosunkowe, zależne od wartości egzekwowanego roszczenia przy zastosowaniu skali degresyjnej lub stałe, jak za doręczenia, dokonane przez komornika, za wprowadzenie w posiadanie nieruchomości, za dokonanie eksmisji z lokalu i t. p. Oprócz opłat należy się komornikowi w całości zwrot wszelkich wydatków gotówkowych, tako to na opłaty pocztowe, koszty ogłoszeń, koszty przeniesienia i przechowania objektów, będących przedmiotem egzekucji i t. p. Pobrane należności na wydatki komornik w całości zatrzymuje dla siebie.
Bezpośrednią władzą służbową komornika jest kierownik sądu grodzkiego, przy którym komornik urzęduje lub, na jego zlecenie sędzia grodzki, do którego zakresu należą sprawy egzekucyjne. Niezależnie od przewidzianego w kodeksie postępowania cywilnego trybu rozpoznawania skarg na czynności komornika, kierownicy sądów lub wyznaczeni przez nich sędziowie mają prawo badania zażaleń na czynności komornika, w szczególności, czy egzekucja prowadzona jest sprawnie i czy pobierane przez komornika należności odpowiadają przepisom.
Komornik obowiązany jest do wynagrodzenia szkód i strat, spowodowanych swem niedbalstwem lub złą wolą, jeżeli poszkodowany nie mógł zapobiec s; tkodzi: zapo-