Magazyn6201

r¹

10

i.

wprost do rozradzania jako nagie ziarniki (gouidia), wydobywając się przez pękniętą warstę korową w postaci kupek (soredia), które niekiedy zamknięte bywają na podobieństwo grzybowych we właściwych puszkach (thecae v. asci); a) boli tóż powstają tu i owdzie na oznaczonóm miejscu listowia pleszki (apothecia), utworzone z jądra (nucleus) jako skupionych zarodników lub puszek, pokrytego otoczniem mianowanym tu obójmakiem (excipulum). Część ta pieszki, utworzona zazwyczaj ze wzniesionej około nićj korowej war-sty plechy często nawet wcale niezmićnionćj, początkowo zawsze bywa zamkniętą, a czasem dopiero otwićra się jako pochewka, pucharek, miseczka i t. p: niedokształcony zaś o-bejmak, jawić się może w postaci obwódki otaczającej ple-szkę obrąbkowato— tworząc rąbek (margo): w każdym zaś wypadku środek pleszki zowie się jój tłem (discus). W porostach wyższój ustrojności, pleszki bardzo często umieszczone bywają na szczycie właściwego trzoneczka (podetium) różnćj postaci i budowy, ale zawsze będącego przedłużeniem plechy.— W skład porostów głównie wchodzi właściwa skrobia przeobrażająca się w wodzie w pożywną galaretę, obok mocno gorzkiego wyciągu i barwika żywicznego; prócz tego niektóre sole, zwłaszcza szczawian wapna, który przez wykwitanie czyni je strupiastymi lub skorupowatyini: galareta sprawia ich przydatność na pokarm; gorycz udziela im skutków lekarskich; a barwik własności barwiórskich.

Dziś przyjętym jest podział ich jako uproszczony i łatwy do zbadania, na 1. Skoruporosty [Cryopsorae], 2. Plechorosty [Thallopsorae] i 3. Trzonkorosty [Podetiopsorac]; z których tylko rząd 2gi obchodzić nas może.

RODZINA V.

Misecznicowate [Lecanorineae. Rabenh.].

Piecha skorupowata lub liściasta, drobnołuskowa; pleszki wywijające się z jój wnętrza lub na jej powićrzchni, z tłem powstałćm z równoległych puszek. — Wszelkich p,osłaci.