FizykaII05501

50

a ruch podłużny wyprzedził drgania poprzeczne o ¹/_i X i w obu ruchach składowych dalekość drgań jest jednakowa. Punkt a odbył V₄ część podłużnej oscylacyi i ma właśnie rozpocząć drganie poprzeczne, dla tego znajduje się w Punkt 8 ukończy! jedno pełne drganie podłużne, lecz w równoczesnćj oscylacyi po-przecznćj znajduje się dopiero na końcu trzecićj fazy głównej w największem oddaleniu od miejsca równowagi, mając kierunek; za ujemny uważany. Dla punktu r( jest y — o,z~a\ dla punktu k zaśy—ń, z—o-, nareszcie dla ?■'znowu y—o, z=a. Pojedyncze łuki koliste przedstawiają koleje punktów, opisane od czasu t — y₄ '/’, kiedy się poprzeczny ruch punktów rozpoczął. Ów rząd punktów będzie więc miał podobny kształt w razie przeniesienia nań równocześnie drgań podłużnych i poprzecznych, jak przy ruchu falowym z drganiem poprzecznćm.

Jeżeli zaś obydwa ruchy składowe są poprzeczne, wówczas płaszczyzny dróg eliptycznych są prostopadłe do kierunku rozchodzenia się fal; szyk tych płaszczyzn daje walec eliptyczny, którego osią jest linia prosta, rzędem punktów w stanie równowagi wytknięta. Linia śrubowa na bocznćj powierzchni tego walca, mająca wysokość, równą długości fali, łączy ze sobą wszystkie punkta, które w danym czasie znajdują się w różnych fazach ruchu.

§ 9. Drgania systemu punktów. Skoro w systemie punktów materyalnych, zapełniających pewną przestrzeń, równowaga jednego z nich zostanie zniesiona, nastąpić musi także zmiana w równowadze reszty punktów, które utrzymują się w nićj wskutek wzajemnych sił między cząsteczko wy cii czyli tak zwanych sił pylinkowych (molekularnych). Każdy taki system punktów, rozmieszczonych jakkolwiek bądź w przestrzeni, można uważać jako złożony z rzędów, rozchodzących się z jednego punktu we-wnętrznśj przestrzeni we wszystkich możliwych kierunkach, prostemi linijami wskazanych. Linie te wychodzą z tego punktu, podobnie jak promienie kuli z jej środka, a każdy z tych nieskończenie licznych promieni wystawia jeden rząd punktów materyalnych. Jeżeli tedy pierwszy punkt przejdzie w drganie, ruch jego musi się przenosić na punkta najod leglejsze w każdym z tych promieni według praw, rozwiniętych w powyższych paragrafach, gdyż jest on równocześnie punktem początkowym wszystkich