NDIGCZAS0104789791

Wielka pani u wrót niebieskich.

Święty Piotr.

Któż tam znowu w bramę puka Stafśńiu się wyspać nie da Znowuż jaka gruba sztuka?

A to ! Panie . . . czysta.meda.

Wielka pani.

Hej! otwierać mi podwoje Ty służalców nędzna¹' zgrajo!

Pół godziny tu już stoję Wielkiej Pani nie witają.

Święty Piotr (otwierając okienko).

Zkąd przybywasz biedna duszo pzego żądasz u wrót nieba?

Lecz duszyczki sig Inie puszą, .

Z pokorą się im bratać trzeba.

Wielka pani.

Ten stary mi tu urąga,

Mnie — co jeszczfe- tam na ziemi Lśniłam wdzięki niewueściemi!...

O mych cnotach pisma krzyczą,

Mych dobrodziejstw nie naliczą.

Jam niejedną łzę otarła Biedni płaczą żem umarła.

Na złociste poszłam'; mary,

A ten jakiś dziad Lu stary,

Wita mnie, jak dziwoląga.

Święty Piotr.

Jam Piotr święty mościa Pani;

Gąy cię nigdy nie uczono Że tam'pamięć świętych czczono? Zawitała^ do przystani Gdzie Szlachetne płyną dusze .. .

Cóż chcesz ? bo sprawę zdać muszę.

Wielka pani.

O mójj^więtjMPiotrzl złoty!

Nie pamiętasz ile rr|Sy Sżffigfere dusży mej wyrazy,

Jam do Ciebie tez wznosiła ?

PiotnaaS jam się tak modliła —

A żjjłam wśród blasku cnoty.

Święty Piotr.

Czekaj, spytam Najwyższego Co rozkaże czynić z Tobą... (odchodzi).

■^Wielka pani'{do odchodzącego).

Powiedz zim wielką osobą;

Żem rod* znakomitego;

Że w mojej nawet rodzinie —

Krew hrabiów i książąt płynie,

Choć byłam i demokratką,

Rio' jest jedna gałąź w rodzie Go na szlacheckiej zagrodzie,

Wiąże się i to z nią matką.

ASsnawet z krwi mego dziada Było kilku literatów,

Ludzi nie z tak wielkich światów — Nawet aktor, jak powiada Eamiętnik mćgo pradziada.

Święty Piotr (wchodzi)b ‘

Duszo przychodząca z ziemi Snkeś żyła między swgmi?

Otwórz księgę życia twego U wrót gmachu niebieskiego!

Wielka pani.

Żyłam na ziem jak kościół zaleca;

Na sumę za\y.sze jeździłam w niedzielę — Słuchałam kazań ojca Jezuity —