page0047

Reichenbach — Reichenberg    39

Lipsk, tomów 20, 1823—63). W późniejszym czasie zwrócił głównie działalność swoję ku zoologii; dzieła jego w tym przedmiocie ogłoszone są: Deutschlands Fauna, (2 tomy, Lipsk 1842), Vullstandigste Naturgeschichte der Tliiere, (Lipsk od r. 1345). — Reichenbach (Gustaw), syn poprzedzającego, urodził się r. 1822, wcześnie przez ojca wtajemniczony w naukę przyrody, dał się poznać następnie jako zastępca professora historyi naturalnej w akademii leśnej w Tarandzie, a później zajął katedrę w uniwersytecie lipskim. Znakomite położył zasługi pracami swojemi nad rodziną Storczykowa-tych (Orchideae). Od r. 1850 wydaje przez ojca rozpoczęte dzieło: Icones flo-rae germamcae; pomiędzy innemi ogłosił także: De pollinis Orchidearum gc-nesi et structura, (Lipsk 1852); Xenia orchideacea, Beitrage und Kenntmss der Orchideen, (Lipsk, 2 tomy 1869).

Reichenbach, (Karol baron von), zaszczytnie znany badacz natury i przemysłowiec, urodził się 1788 r. w Sztutgardzie; ukształcenie odebrał w miejsco-wem gimnazyjum i na uniwersytecie w Tubindze, gdzie otrzymał stopień doktora. W młodości marzył o założeniu nowego państwa niemieckiego na wyspach morza południowego, i dla dop^rowadzenia tego do skutku uformował stowarzyszenie, za co został osadzony w twierdzy Hohennsperg; po uwolnieniu z kikomiesięcznego uwięzienia oddał się nankom przyrodzonym i zastosowaniem ich do przemysłu, a szczególniej do górnictwa. Zwiedził większą liczbę znakomitszych hut żelaznych Niemiec i Francyi, założył w Villingen huty żelaza i zaprowadził w Hausach w Badeńskiem pierwsze piece wielkie do zwęglania żelaza. W r. 1811 połączył się z przedsiębiorczym hrabią Hugonem do Salm w Wiedniu i obadwa wspólnemi siłami powołali do życia w Blański, w Morawii, liczne zakłady żelaza, przez co spokojną przedtem owę miejscowość zapełnili ruchem fabrycznym. Zwęglanie drzewa zaczęto uskuteczniać tutaj w piecach zamkniętych, obejmujących po 80 sążni sześć., a otrzymywany ocet drzewny i smołę przerabiać na inne produkta. W owym czasie, kiedy w Austryi przerabianie żelaza stało na dość niskim stopniu, Reichenbachowi należy się zasługa podniesienia tej ważnej gałęzi przemysłu. W okolicach Blańska założył też z hrabią Salm jednę z największych cukrowni. Przy wrodzonym talencie i rządności zdołał Reichenbach zebrać znakomite kapitały, za które nabył dobra Gutenbrunn, Nisko, Reisenberg i inne. Po śmierci hr. Salm (1836 r.) spółka z synem jego nie utrzymała się i Reichenbach dla załatwienia sprawy musiał odwołać się do sądów. Przerabiając ocet drzewny i smołę poczynił odkrycia ważne w chemii i medycynie, a mianowicie otrzymał kreozot, następnie odkrył z pomiędzy ciał empyreumatycznych parafinę, której zastosowanie obecnie szczególniej w Anglii jest dosyć znaczne; jego badania dały poznać eupion, assamar i t. d. Badania swoje geognostyczne w okolicach Blańska i Berna (Brunn) ogłosił p. t. Geologische Mittheilung aus Mdliren, (Wiedeń, 1834). W rezydencyi swojej posiada znakomite zbiory płodów natury, jak n. p. zbiór kamieni meteorycznych obfitszy niż zbiór brytańskiego muzeum w Londynie. Zielnik Sieber’a, zawierający rośliny całej prawie ziemi, znajduje się w posiadaniu Reichenbacha. Przed kilkunastu laty Reichenbach zwrócił na się uwagę publiczności poszukiwaniami nad odem (Ob. Od.},

Reichenberg, jedno z największych i najludniejszych miast czeskich, położone w północnej części obwodu lipawskiego, nad Nissą, w romantycznej dolinie u stóp góry Jeszkę, o trzy godziny drogi od granicy saskiej, liczy 14,570 ludności i należy do Krystyjana hr. Clam-Gallas. Reichenberg jest siedliskiem «ądu i władz powiatowych, ma 7 placów i kilka wspaniałych budowli, a szcze-