page0084

76

Renfrew — Reni

RenfreW, hrabstwo w Szkocyi, na zachodnich brzegach oceanu, liczące 11 mil kw. i 160,000 ludności. Ziemia płaska a miejscami bagnista od strony morza, wznosi się stopniowo i dochodzi do 1,163 stóp wysokości (góra Mist] -Law). Rzeka Clyde, tu dość szeroka, bierze w siebie dwie rzeki Cart (Czarny i Biały). Klimat lubo wilgotny, jest jednak zdrowy i dozwala nawet siewu ogrodowizny i pszenicy. Rolnictwo wszakże niżej tu stoi od hodowli bydła; obie gałęzie nie wystarczają przecież na wyżywienie tak licznej ludności. Hrabstwo obfituje w węgiel kamienny i dla tego tworzy niejako osadę fabryczną pod względem rękodzielnictwa bawełnianego, jedwabnego i lnianego. Miasto główne Renfrew nad rzeką Biały Cart w bliskości rzeki Clyde, w handlownem położeniu, liczy około 4,000 ludności. Znakomitszem nierównie jest Paisley, jedno z najfabry o mniejszych miast Szkocyi, w bliskości którego jest kopalnia ałunu w Hurlett; dalej miasta Greenok i New-Port Glasgow nad rzeką Clyde, z 8,000 mieszkańców, z warstatami okrętów, licznemi fabrykami, raflneryjami cukru i ożywionym handlem.

Reni_f miasto portowe nad Dunajem, w południowej części Bessarabii leżące, w r. 1857 na mocy traktatu paryzkiego, Turcyi przez Rossyję odstąpione. Tu przewożono głównie drzewo za summę około 80,000 rs.; wywożono ztąd to-waiuw różnych (głównie miejscowych Bessarabii produktów), za 500,000 rs. Statków przypływało kilkadziesiąt, po większej części greckich, pod flagą ros-syjską. Wpływ roczny z opłaty celnej wynosił około 40,000 rs. J. Sa...

Reni (Guido), jeden z najznakomitszych włoskich malarzy i ozdoba boloń-skiej szkoły, urodził się w Bolonii w^r 1575 r. Początkowo pod kierunkiem swego ojca. oddawał się muzyce, a nawet znaczne w niej uczynił już postępy, kiedy ustępując wrodzonym popędom, uprosił ojca, aby mu pozwolił uczyć się malarstwa od Dyonizyjusza Calwaert. W 18 roku życia przewyższył w sztuce wielu swoich spółuczniów, czem obudził zawiść w' Albanim i Domenichino. \a-uki malarstwa dopełnił pod mistrzem Ludwikiem Caracci, tak iż w kilka lat stał się jednym z najsłynniejszych swego czasu malarzy. Bujniejszą niż jego spół-uczeń Guercino obdarzony fantazyją, rzadko dosięgał go wszakże w kolorycie i w oddaniu silnych a spokojem tchnących charakterów'. Cała siła jego peinlzla polega na wspaniałej kompozycyi i szlachetności zarysów, lubo właściwość ta, w obrazach tak zwanych trzeciego okresu Reni’ego, w mdły wyradza się idealizm. Utwory pierwszej jego epoki, posępną tchnące wspaniałością, przypominają niekiedy styl Caravaggia. W drugiej epoce, do której zalicza się jego Aurora, dążność tę łagodzi siła z wdziękiem połączona. W trzeciej pendzel Reni’ego przechodzi w trywijalność z kolorytem blado-szarawym. Do tej wszakże epoki należy jedno z najsłynniejszych jego prócien Wniebowzięcie N. Panny Maryi w Monachium. Długi czas Guido Reni przemieszkiwał w Rzymie, gdzie z polecenia kardynała Borghese wymalował męczeństw o ś. Piotra dla kościoła delle tre fontane, obraz dotąd w Watykanie zachowany, nadto sklepienie w pałacu Rospigliosi i Aurorę, rylcem Rafaela Morghen rozpowszechnioną. Zamówiony przez kardynała Piotra Aldobrandini, przyozdobił pendzlem swoim kaplicę katedry Raweńskiej. Wykonane tu prace liczą do arcy-dzieł Reni’ego. Dla papieża Pawła V malował ustępy z życia Maryi w kaplicy na Monte Cavallo, jako też ozdobił kaplicę w Santa Maria Maggiore. Wiele zamówionych obrazów wspólnie z uczniami swemi wykonał. Powróciwszy do Bolonii, wymalował śś. Piotra i Pawła dla rodziny Lampieri i rzeź niewinniątek dla klasztoru Dominikanów. Powołany znów do Rzymu i tu mnóstwem prac, obok zaszczytów od papieży zarzucony, przeniósł się następnie do Neapolu,