108 Gtj. 2.Sftobl. 10. 2)jięfcjpnienic ja 28iecjerję ^ańffą.
ttoóp ^an i 3&atticiel ba c^e^c umarł, i baWa tobie na jabatef Wpfupienia twoiego fwoie Święte ciało i frew, i na jabatćf ftooie'p ferbecjne'p miłości i jiebnocjenia j tobą, je cię ani Śmierć, ani jptoot ob niego obłącjpć nie ma. 2lcf) móp *)3anie i 93oje! naucj mię utoajać, iaf pofornpm fer= cem ten brogi [farb prjpiać mam. 2ld) ia niecjpftp orjp= ftepuię bo ftubnicp wftelfiep cjpftości, ia nębjnp i ubogi prjpcfyobję bo bogatego, ia grje§nif bo ftubni laffi, ia cf)o= ruiącp prjpdjobję bo £efarja prawbjiwego, ia łafnącp i pragnącp bo prawbjitoego djleba niebicffiego i ftnbni jp= Wota: Secj tp, o $ftapświęt§p, prjpd)obji§ bo grjeftttifa. $tój o tafiet) miłości cubowne'p [fuc^af, je ^3au nab ^anti bo jebrafa ubogiego prjpcfjobjp, otofcem, je tafi ubogi nębjnp cjlotoief $ana nieba i jiemi ja wfafność [tooię ma mieć, ja pofarm i napoi) niebieffi? 2ld) nie bapje mi te't) miłości ttigbp japominać, bap mi jawjśe męfę i Śmierć twoię uwajać, abp bufta moia prjej to nafanniona i na= poiona bpła budjownpm i niebieffint fpofobem !n jpwototoi wiecjnemu; albowiem w twoie'p śmierci męce jnapbuie fię to wfcpftfo, co bufcp obpocjpnienie fprawuie, i cjego ona łafnie i pragnie. 2lcfj prjpgotup [erce moie prjej wiarę, prjej prawbjiwą pofutę, miłość i poforę, fu prjpimoWaniu taf wiełfiego ffarbn. 3afi pięfnp namiot t kościół prjp* gotował SD?opje§ i ©alorno ubłagałni. 2łcf) prjpojbobje buftę moię światłością nabojności, jłotem i glańcem wiarp, pięfnpmi fobiercami miłości i poforp, forouą nabjiei: 9toj= mnoj, i utwierbj we mnie barp bndjotone, albowiem prjej cój wiara moia moje bpć lepićp jmocniona, taf gbp mi obpuftcjenie grjedjów prjej frew Giljrpftnfomę japiecjętowane i bo ferca japifane bpwa? Oafoj moje miłość 93oga i blijniego bpć łepićp rojmnojona, tplfo, gbp mię móp *j$an 3eju3 prjej ciało ftooie i freW j [obą i je wfjpftfimi wierjącpmi jłacja i iebno ciało j naś cjpni? 3afoj mojeft moię nabjieię, o miłp *)3anie, lepie'p ittwierbjać i umocnić, iebno, je mię nieśmiertelnpm pofarmem bo jpwota wiecj* nego farmift. 2ld) móp ^attie i 33oje, pro§ę cię pofornie, poniewajeś [ię moim ciałem i frwią [tał, nicuje tćj wftpftfo, co ftę tobie poboba, mifuię, niccĄ wola tWoia rnaią wolą