page0140

380

świata organicznego, stosunki morfologiczne i anatomiczne istot żyjących, tłumaczyć wygaśnięcie rodzajów, zboczenia i nieprawidłowości niektórych okazów. Oddaje ona jeszcze nauce znakomitą usługę, sprowadzając znaczną ilość postaci zwierzęcych do jednej formy specyficznej i tak zapobiega zbytecznemu ich rozklasyfikowaniu.¹)

Mimo to transformizm nie ma prawa w imię nauki zaprzeczyć tak głęboko wkorze-nionemu w umysł ludzki pojęciu gatunku, którego nawet różnica definicyj nie może zachwiać,— pojęcia, mówię, że gatunki różnią się od siebie i że są nieodmienne.²)

*) Cf. A. de Quatrefages: „Karol Darwin i jego poprzednicy francuscy¹⁴. Studyum o transfor-mizmie I część, rozdział 2 i 8.

²) De Quatrefages w swem „Studyum o transformizm e wylicza dwadzieścia odmiennych definicyj, jakie naturaliści dają „gatunkowi⁴⁴. Defi-nicye te zgodne są w określeniu cech najwybitniejszych, ale różnią się znacznie między sobą w określaniu drugorzędnych. De Quatrefages tak określa gatnnek:

Gatunek obejmuje ogół osobników, mniej lub więcej do siebie podobnych, które za pośrednictwem nieprzerwanego szeregu przodków, pochodzą od jednej pary rodziców.

Basa jest to ogół osobników, podobnych do siebie, które drogą dziedzictwa otrzymały i przekazują swemu potomstwu cechy pewnych zmian pierwotnych.

Odmiana jest to osobnik lub ogół osobników jednakowego pochodzenia, różniących się przez pewne cechy wyjątkowe od innych przedstawicieli gatunku.

http://rcin.org.pl